Λιγα λογια

Μια γωνια καπου να αναπνευσω και λιγα λογια κλεμμενα απο καποια ιστορια που μου μοιαζει.... 
Θα μπορουσαν να πουν για μενα οτι δεν εχω προσωπικοτητα.. Δεν θυμωνω, δεν πεισμωνω, δεν απελπιζομαι ποτε.. Και θα ηταν αληθεια! Προσωπικοτητα ειναι τα παπουτσια που φορας για να προστατεψεις τα ποδια σου.. Η' παλι η απουσια των παπουτσιων, το να αποφυγεις τις κακοτοπιες.. Οχι η ευκολια, ο τροπος.. Προσωπικοτητα ειναι ο τροπος!
Πραγματι δεν ειχα τον τροπο.. Τον εχασα και παραδινομουν ετσι ανεξελεγκτα στις αντιδρασεις των αλλων.. Αντιδρασεις που ακαταλογιστα με τοποθετουσαν στο ραφι του αγχους και πανικου.. Πηδουσα απο την μια αντιδραση στην αλλη οπως τα πουλια αλλαζουν κλαδι ακολουθωντας το σμηνος.
Σμηνος απο ανθρωπους που παραδινονται σε ακραιες καταστασεις και ειναι ανεπανορθωτα χαμενοι εχοντας ως μονη παρηγορια την παρατηρηση των αλλων και του νομου που βασιλευει μεσα τους.. Θα μπορουσα να τους εμπιστευτω η θα μπλεκομουν κι εγω στον "ιστο" τους? Ισως να ηταν απλως χασιμο χρονου... Μπορει μεσα απο αυτους να εβρισκα παλι τον τροπο.. Την χαμενη μου προσωπικοτητα! ...
Λιγα λογια για να αναπνευσω μεσα απο την θολουρα του τσιγαρου που μολις εσβησα .......



Alma Libre