Βαδίζω Το Δρόμο Μου Το δρόμο μου, που έχει μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας: τη δική μου. Στ’ αριστερά μου, ένας αιώνιος τ…
Read more »Σ΄ ένα μαγεμένο βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν, ή ίσως όπου οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρί…
Read more »Τη μέρα εκείνη ο Χόρχε με περίμενε με ένα παραμύθι. Όταν μεγάλωσε ο πατέρας του του είπε: « Παιδί μου, δε γεννιόμαστε ό…
Read more »Βρισκόμουν εκεί από την πρώτη στιγμή, Στην αδρεναλίνη Που κυκλοφορούσε στις φλέβες των γονιών σου Όταν έκαναν έρωτα γι…
Read more »Γεννήθηκα σήμερα το ξημέρωμα έζησα την παιδική μου ηλικία το πρωί και γύρω στο μεσημέρι έμπαινα ήδη στην εφηβεία μ…
Read more »Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου τον οποίο εγώ θα χαρακτήριζα ερευνητή … Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει όχι απαραι…
Read more »Αν πας να χορέψεις, χόρεψε με όλο σου το είναι ή μη χορέψεις καθόλου. Αν αγαπάς, αγάπα τον άλλο στα άκρα ή μην αγαπάς κ…
Read more »Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις Θέ…
Read more »Ήταν μια φορά ένας ορειβάτης και επιχειρούσε μια πολύ δύσκολη αναρρίχηση σε ένα βουνό με έντονη χιονόπτωση. Πέρασε τη νύχτα…
Read more »Travellers Web Radio ©
Η Ρέα Βιτάλη συναντά τον μουσικό παραγωγό Γιάννη Πετρίδη στην εκπομπή «Κεραία» της ΕΡΤ.
▶️ Δες την εκπομπή στο ERTFLIX“Το 2025 γράφεται με νότες. Εσύ θα το ακούσεις;”…
Επιμέλεια: Dimitris Karma – 307 κομμάτια, 22 ώρες μουσικής εξερεύνησης και ανεβαίνουμε.
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Always Somewhere ॐ
Travelling through sound & silence
ON AIR
Τώρα παίζει: Travellers Stories
Ζωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες