Έσπαγα το κορμί σου σα ζαχαροκάλαμο σε κάθε κόμπο κάθε άρθρωση ρουφώντας από τις ρωγμές χυμό. Κι εσύ διαρκώς αναδυόσου…
Read more »Πρέπει να σου μιλήσω… Δίχως σκιάδι στα μάτια, δίχως μάτια που ν’ απαντούν στον πρωινό σου χαιρετισμό, μέναμε όρθιοι ό…
Read more »Δε φτάνει μια μόνο γλώσσα για να χειρίζεσαι τα πράγματα και πιο πολύ δε φτάνει για να κρατήσεις, να χάσεις έναν άνθρωπ…
Read more »Ίσως περίμενες να σου μιλήσω για τον έρωτά μου μα το χαλάζι που 'πεφτε στις στέγες ήταν σαν τ' άρβυλα των νεοσ…
Read more »Εγινε ξαφνικά όπως ξαφνικά έρχεται και η άνοιξη Μιλούσα για αγάπη κι η αγάπη ήσουν εσύ μιλούσα για το φιλί και το φι…
Read more »Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που ξέρεις Δεν είμαι μόνο αυτός που θα ‘πρεπε να μάθει…
Read more »Οι στίχοι, σαν τα παιδιά. Μέσα στα σπλάχνα μεγαλώνουν με μυστικούς θορύβους, πονάνε μέσα σου, αρρωσταίνουν, π…
Read more »Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις δεν είμαι μόνο αυτός που θα’ πρεπε να μάθεις. Κάθε επιφάνεια της …
Read more »Η σάρκα μου πάντα πονάει στα χτυπήματα πάντοτε χαίρεται στα χάδια. Ακόμα τίποτα δεν έμαθε. Τίτος Π…
Read more »Ι. Υμνώ το σώμα που υψώνεται σαν μίσχος σώμα γυναίκας που γοργά ή νωχελικά κινείται…
Read more »Travellers Web Radio ©
Η Ρέα Βιτάλη συναντά τον μουσικό παραγωγό Γιάννη Πετρίδη στην εκπομπή «Κεραία» της ΕΡΤ.
▶️ Δες την εκπομπή στο ERTFLIX“Το 2025 γράφεται με νότες. Εσύ θα το ακούσεις;”…
Επιμέλεια: Dimitris Karma – 307 κομμάτια, 22 ώρες μουσικής εξερεύνησης και ανεβαίνουμε.
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Always Somewhere ॐ
Travelling through sound & silence
ON AIR
Τώρα παίζει: Travellers Stories
Ζωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες