“Αηδίες—ο χρόνος έγινε για να κυλάει, οι έρωτες για να τελειώνουν, η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο κι εγώ για να διασχίζω…

Τώρα όμως βράδιασε. Ας κλείσουμε την πόρτα κι ας κατεβάσουμε τις κουρτίνες γιατί ήρθε ο καιρός των απολογισμών. Τι κάναμε …

Τα πιο ωραία που ζήσαμε τώρα μας παιδεύουν με τις αναμνήσεις και προσπαθούμε να τα ξεχάσουμε. Oι κάμαρες γέμισαν άχρηστα έπ…

Ο Δημήτρης Καταλειφός διαβάζει Τάσο Λειβαδίτη. "Ο Συγκάτοικος του Ιωάννη" (αποσπάσματα), από το "Μικρό βι…

Ονειρεύομαι κάτι δροσιστικό, ένα αίνιγμα σαν μια φιλία μιά λέξη σαν ένα χέρι αρπαγμένο μέσα στον πανικό έναν κατάδικο που…

Καμιά φορά τα βράδια, ιδιαίτερα όταν βρέχει, ο νους μου ταξιδεύει – πιο συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Και τότε ξεπροβάλλε…

(απόσπασμα του έργου του) Έρχομαι απο μέρες που πρέπει ν' αποσιωπηθούν, απο νύχτες που θέλω να τις ξεχάσω...  ...…

……Συχνὰ τὴ νύχτα, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω, ἔφτανα σὲ μιὰ ἄλλη πόλη, δὲν ὑπῆρχε παρὰ μόνο ἕνας γέρος, ποὺ ὀνειρευόταν κάποτε …

Έζησα τα πάθη σα μια φωτιά, τάδα ύστερα να μαραίνονται και να σβήνουν, και μ' όλο που ξέφευγα απόνα κίνδυνο, έκλαψ…

Aλλά γιατί καμιά φορά στεκόμαστε στη μέση ενός αγνώστου δρό- μου ή μπροστά σ’ ένα παλιό σπίτι. Τι μας θυμίζουν; Ποιό…

Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,μη χάσεις το θάρρος σου. Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι να…

Πολύ πριν σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα. Σαν ήμουνα παιδί και μ’ έβλεπε λυπημένο η μητέρα, έ…

Ένα σπίτι για να γεννηθείς ένα δέντρο για ν’ ανασάνεις ένας στίχος για να κρυφτείς ένας κόσμος για να πεθάνεις. …

Παγωνιά στον ουρανό ένα χρώμα βρώμικης φανέλλας στεκόμαστε στη γραμμή όρθιοι κάποιος χνωτίζει τα νύχια του κάποιος …

Και τώρα που ξεμπερδέψαμε πια με τα μεγάλα λόγια, τους άθλους, τα όνειρα, καιρός να ξαναγυρίσουμε στη ζωή μας – αλλά, μ…

Ένα περίεργο επεισόδιο διαβάζαμε τελευταία στις εφημερίδες, ένας άντρας πήγε σ’ ένα απ’ αυτά τα «σπίτια», πήρε μια γυν…

Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα κι ας ήσουν ένας ήλιος στο δρόμο μου Ποτέ δεν θα μάθεις πως ήσουν το τραγούδ…

Τίποτα. Κοιμήσου. Εμείς τελειώσαμε. Δεν έχει δάκρυα πια. Κλαίνε όσοι στο βάθος ακόμη ελπίζουν. Η πιο μεγάλη αρετή το…

Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο…

Κι ο αντρας είπε: *Πεινώ*. Κι η γυναικα τουβαλε ψωμι πανω στο τραπέζι. Κι ο αντρας αποφαγε. Κι η γυναικα τον κ…