Θυμάμαι τότε που Στα μέτωπά μας Έτρεχε λάδι των ναών Και μας υπόμενε η νύχτα Πάνω στα ταραγμένα ρεύματα Των σεντονιών Της ε…
Read more »ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ όταν σβήνεις το φως, να θυμάσαι πάντα να βγάζεις εκείνο τον Αύγουστο απ’ την πρίζα. Μπορεί να ανατιναχτούμε.…
Read more »Eδώ πια είναι Αργα σ'αυτό το λιγότερο απο αύριο λερωμένο μίλι της γης φυτρώνουν αδαπάνητα απογεύματα Η Φωτιά διο…
Read more »" Οι σκέψεις που γερνάνε γίνονται βιβλία. Τραγούδια, ταινίες. Η ελπίδα γίνεται θυμός. Οι μέρες, σίδερα. Ο έρωτας…
Read more »[ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΕΝΟΣ ΡΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ] ΕΝΕΣΤΩΣ ΑΟΡΙΣΤ…
Read more »Την πολεμάς, ενώ γνωρίζεις καλά ότι δεν υπάρχει. Και αυτό το πληρώνεις. Όλα όσα έχουν ενδιαφέρον σήμερα, κοστίζουν…
Read more »ΘΕΛΩ την ώρα του παράνομου σκιρτήματος όταν οι στρογγυλές καμπύλες σου ελευθερωθούν …
Read more »Travellers Web Radio ©
Η Ρέα Βιτάλη συναντά τον μουσικό παραγωγό Γιάννη Πετρίδη στην εκπομπή «Κεραία» της ΕΡΤ.
▶️ Δες την εκπομπή στο ERTFLIX“Το 2025 γράφεται με νότες. Εσύ θα το ακούσεις;”…
Επιμέλεια: Dimitris Karma – 307 κομμάτια, 22 ώρες μουσικής εξερεύνησης και ανεβαίνουμε.
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Always Somewhere ॐ
Travelling through sound & silence
ON AIR
Τώρα παίζει: Travellers Stories
Ζωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες