Από τη μια γενιά στην άλλη, το Woodstock ζει μέσα από το νανούρισμα του Sebastian. Οι άνθρωποι στο πλήθος έχουν μεγαλώσει ή έχουν πεθάνει, αλλά το τραγούδι συνεχίζεται μέσα από τα παιδιά και τα εγγόνια τους.
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια. Ο ένας μου εαυτός , αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος, είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Henry David Thoreau
« Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους .”
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας...Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε….
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Τραγουδια που ξεχωρισαμε τη χρονια που μας περασε
MUSIC CHANNEL
Και η ροκ είναι τούτο - Πέτρα που κυλάει, ανατρέπει, αμφισβητεί, δεν πείθεται και δε σταματάει, κόντρα στα κρατούντα, κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα
0 Σχόλια