John Lee Hooker 22 Αυγούστου 1917 – 21 Ιουνίου 2001

John Lee Hooker

22 Αυγούστου 1917 – 21 Ιουνίου 2001

Η ημερομηνία γέννησης του Hooker είναι αντικείμενο συζήτησης, τα έτη 1912, 1915, 1917, 1920 και 1923 έχουν προταθεί όλα. Οι περισσότερες επίσημες πηγές αναφέρουν το 1917, αν και κατά καιρούς ο Hooker δήλωσε ότι γεννήθηκε το 1920.

Πληροφορίες που βρέθηκαν στις απογραφές του 1920 και του 1930 δείχνουν ότι γεννήθηκε στην πραγματικότητα το 1912. Το 2017, έλαβε χώρα μια σειρά εκδηλώσεων για τον εορτασμό της υποτιθέμενης εκατονταετηρίδας από τη γέννησή του. Στην ομοσπονδιακή απογραφή του 1920, ο  Hooker είναι επτά ετών και ένα από τα εννέα παιδιά που ζουν με τον William και τη Minnie Hooker στο Tutwiler του Μισισιπή.

Πιστεύεται ότι γεννήθηκε στο Tutwiler, στην κομητεία Tallahatchie, αν και ορισμένες πηγές λένε ότι η γενέτειρά του ήταν κοντά στο Clarksdale, στην κομητεία Coahoma. Ήταν το νεότερο από τα 11 παιδιά του William Hooker (γεννήθηκε το 1871, πέθανε μετά το 1923), ενός βαπτιστή ιεροκήρυκα, και της Minnie Ramsey (γεννήθηκε περίπου το 1880, άγνωστη ημερομηνία θανάτου).

Τα παιδιά του Hooker εκπαιδεύτηκαν στο σπίτι. Τους επιτρεπόταν να ακούν μόνο Gospel τραγούδια που τραγουδούσαν στην εκκλησία και ήταν η πρώτη τους έκθεση στη μουσική. Το 1921 οι γονείς τους χώρισαν. Τον επόμενο χρόνο, η μητέρα τους παντρεύτηκε τον William Moore, έναν τραγουδιστή των μπλουζ.

Ο Moore ήταν η πρώτη του σημαντική μπλουζ επιρροή. Ήταν ένας ντόπιος κιθαρίστας των μπλουζ .

Μια άλλη επιρροή ήταν ο Tony Hollins, ο οποίος έβγαινε με την αδερφή του Hooker, Alice, βοήθησε να μάθει τον Hooker να παίζει και του έδωσε την πρώτη του κιθάρα. Για το υπόλοιπο της ζωής του, ο Hooker θεωρούσε τον Hollins ως διαμορφωτική επιρροή στο στυλ του παιχνιδιού του και στην καριέρα του ως μουσικός. Μεταξύ των τραγουδιών που φέρεται να δίδαξε ο Hollins στον Hooker ήταν οι εκτελέσεις των "Crawlin' King Snake" και "Catfish Blues".

Σε ηλικία 14 ετών, ο Hooker έφυγε από το σπίτι, λέγοντας ότι δεν είχε ξαναδεί τη μητέρα ή τον πατριό του. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, έζησε στο Μέμφις του Τενεσί, όπου έπαιζε στην οδό Beale, στο New Daisy Theatre και περιστασιακά σε πάρτι.

Εργάστηκε σε εργοστάσια σε διάφορες πόλεις κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και τελικά έπιασε δουλειά στη Ford Motor Company στο Ντιτρόιτ το 1943. Σύχναζε στα μπλουζ κλαμπ και μπαρ στην οδό Hastings Street, στην ανατολική πλευρά του Ντιτρόιτ. Σε μια πόλη γνωστή για τους πιανίστες της, οι κιθαρίστες ήταν σπάνιοι. Η δημοτικότητα του Hooker αυξήθηκε γρήγορα καθώς έπαιζε σε κλαμπ του Ντιτρόιτ και, αναζητώντας ένα όργανο πιο δυνατό από την ακουστική του κιθάρα, αγόρασε την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα.

Ο Hooker εργαζόταν ως θυρωρός σε χαλυβουργείο του Ντιτρόιτ όταν ξεκίνησε η δισκογραφική του καριέρα το 1948, όταν η Modern Records, με έδρα το Λος Άντζελες, κυκλοφόρησε ένα demo που είχε ηχογραφήσει για τον Bernie Besman στο Ντιτρόιτ. Το σινγκλ, "Boogie Chillen'", έγινε επιτυχία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις το 1949. Αν και αγράμματος, ο Hooker ήταν ένας παραγωγικός στιχουργός. Εκτός από τη διασκευή παραδοσιακών στίχων μπλουζ, συνέθεσε πρωτότυπα τραγούδια. Στη δεκαετία του 1950, όπως πολλοί μαύροι μουσικοί, ο Hooker κέρδιζε ελάχιστα από τις πωλήσεις δίσκων και έτσι συχνά ηχογράφησε παραλλαγές των τραγουδιών του για διαφορετικά στούντιο έναντι προκαταβολής. Για να αποφύγει το συμβόλαιό του για ηχογράφηση, χρησιμοποίησε διάφορα ψευδώνυμα, όπως John Lee Booker (για Chess Records και Chance Records το 1951-1952), Johnny Lee (για De Luxe Records το 1953-1954), John Lee, John Lee Cooker, Texas Slim ,Delta John.

Τα πρώτα  τραγούδια του ηχογραφήθηκαν από τον Bernie Besman. Ο Hooker σπάνια έπαιζε με τυπικό ρυθμό, αλλά αντ' αυτού άλλαζε ρυθμό για να ταιριάζει στις ανάγκες του τραγουδιού. Αυτό συχνά δυσκόλευε τη χρήση των υποστηρικτικών μουσικών, οι οποίοι δεν ήταν συνηθισμένοι στις μουσικές ιδιοτροπίες του Hooker.

Για μεγάλο μέρος αυτής της περιόδου ηχογράφησε και περιόδευσε με τον Eddie Kirkland.Μετέπειτα στο Σικάγο, μουσικοί στούντιο τον συνόδευαν στις περισσότερες ηχογραφήσεις του, συμπεριλαμβανομένου του Eddie Taylor, ο οποίος μπορούσε να διαχειριστεί τις μουσικές του ιδιομορφίες. Το "Boom Boom" (1962) και το "Dimples", δύο δημοφιλή τραγούδια του Hooker, κυκλοφόρησαν αρχικά από την Vee-Jay.

Το "Dimples" του έγινε ένα επιτυχημένο σινγκλ στα UK Singles Charts το 1964, οκτώ χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία στις ΗΠΑ. Ο Hooker άρχισε να παίζει και να ηχογραφεί με ροκ μουσικούς. Μια από τις πρώτες συνεργασίες του ήταν με το βρετανικό μπλουζ ροκ συγκρότημα Groundhogs. 

Το 1970, ηχογράφησε το άλμπουμ Hooker 'n Heat, με το αμερικανικό συγκρότημα μπλουζ  ροκ Canned Heat, του οποίου το ρεπερτόριο περιλάμβανε διασκευές τραγουδιών του Hooker. Έγινε το πρώτο από τα άλμπουμ του Hooker που έφτασε στα charts του Billboard, φτάνοντας στο νούμερο 78 του Billboard 200. Σύντομα ακολούθησαν και άλλα άλμπουμ συνεργασίας, όπως το Endless Boogie (1971) και το Never Get Out of These Blues Alive (1972),στα οποία συνεργάζεται ο Steve Miller , Elvin Bishop, Van Morrison και άλλοι.

Ο Hooker εμφανίστηκε στην ταινία του 1980 The Blues Brothers. Ερμήνευσε το «Boom Boom» σε ρόλο μουσικού του δρόμου. Το 1989, ηχογράφησε το άλμπουμ The Healer με τους Carlos Santana, Bonnie Raitt και άλλους. Τη δεκαετία του 1990 είδαν επιπλέον άλμπουμ συνεργασίας: Mr. Lucky (1991), Chill Out (1995) και Don't Look Back (1997) με τους Morrison, Santana, Los Lobos και επιπλέον καλεσμένους μουσικούς. Η επανηχογράφηση του "Boom Boom" (το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ του 1992) με τον κιθαρίστα Jimmie Vaughan έγινε το σινγκλ του Hooker που βρέθηκε υψηλότερα στα charts (νούμερο 16) στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το Come See About Me, ένα DVD του 2004, περιλαμβάνει παραστάσεις που γυρίστηκαν μεταξύ 1960 και 1994 και συνεντεύξεις με αρκετούς  μουσικούς.

Ο Hooker πέθανε στον ύπνο του στις 21 Ιουνίου 2001, στο Λος Άλτος της Καλιφόρνια στο σπίτι του