και άλλο την καρδιά σου να σκορπάς,
μέσα σε δρόμους που στενεύουν τα όριά σου
κι όλα τα Θέλω σου τα παίρνει ο βοριάς.
Να πεθαίνεις από αγάπη είναι χρέος
και χρέος είναι ν' ασημώνεις το ψωμί,
όπως ο ήλιος που ποτέ του δεν ξεχνάει
κάθε ημέρα ν' ασημώνει με φιλί.
Κι ακόμα χρέος είναι την ψυχή σου να υψώνεις
μες στης αγάπης την αρχέγονη φωτιά,
όπως υψώνουνε οι νύχτες τα φεγγάρια
και στα παράθυρα μας κατεβαίνει η ομορφιά.
Νίκος Δημογκότσης
Έλευσις & Υδράνη
0 Σχόλια
Μοιράσου τις σκέψεις σου για τη μουσική – κάθε άποψη προσθέτει στο ταξίδι μας.
EmojiΈχεις προτάσεις; Κομμάτια που αγαπάς;
γράψε μας τι σκέφτεσαι!