«Τότε την εικόνα του σπιτιού, με όλα του τα παράθυρα φωτισμένα- όλα εκτός από ένα- την είδε σαν το είδωλο του εγώ, της ύπαρξης διαιρεμένης σε πολλά κύτταρα. Οι πράξεις που διαδραματίζονταν πότε σε ένα δωμάτιο, πότε σε ένα άλλο, ήταν το πανομοιότυπο αντίγραφο των βιωμάτων που διαδραματίζονταν πότε σε ένα κομμάτι της ύπαρξης, πότε σ’ ένα άλλο.»
Αναΐς Νιν Απόσπασμα Τα παιδιά του Άλμπατρος
Αναΐς Νιν Απόσπασμα Τα παιδιά του Άλμπατρος
0 Σχόλια