Έρωτας

Είναι τα χείλη μου μια πεταλούδα
που ζυγιάζεται ανάλαφρα κι είναι ένα κόκκινο
λουλούδι στα χείλη σου που
σαλεύει ανεπαίσθητα.
...........Τα χέρια μου
πέφτουνε πίσω στις πλάτες σου σαν
καταρράχτες νερού. Τα δικά σου το ίδιο.

Καρφιτσωθήκαν θαρρείς στον αέρα
τα έντομα, μείναν ακίνητα.
Στεκόμαστε ασάλευτοι μέσα σ' ένα
όρθιο στεφάνι σιωπής. Το αγεράκι
που ως λίγο πιο πριν ακουγόταν, ξεψύχησε.
Στα μαλλιά του ένα αηδόνι προσμένει
να βγει το φεγγάρι.

Νικηφόρος Βρεττάκος