Το συγκρότημα Dream Theater ερμήνευσε ζωντανά το επικό κομμάτι των Pink Floyd, “Echoes”, στις 2 Ιουλίου 2025, στο Αρχαίο Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο της Πομπηίας. Πρόκειται για ένα συγκινητικό αφιέρωμα στο πρωτότυπο «Live at Pompeii» του 1971 — σαν να αντήχησαν οι ίδιες νότες μισό αιώνα μετά, στον ίδιο ιερό χώρο.
Η εκτέλεση του “Echoes” από τους Dream Theater στην Πομπηία (2 Ιουλίου 2025) ήταν μια βαθιά προσωπική και τεχνικά εντυπωσιακή απόδοση, που τίμησε το πρωτότυπο των Pink Floyd
Οι Dream Theater απέδωσαν ολόκληρο το κομμάτι (25 λεπτά), χωρίς περικοπές, σεβόμενοι τη δομή και την ατμόσφαιρα του πρωτοτύπου
Αν και διατήρησαν την ψυχεδελική αύρα, προσέθεσαν τεχνική ακρίβεια και μοντέρνα παραγωγή. Ο ήχος ήταν πιο “καθαρός” και δυναμικός, με πιο έντονα τύμπανα και πιο στιβαρές κιθάρες.
Jordan Rudess (πλήκτρα):
Απέδωσε με συγκινητική ακρίβεια τα μέρη του Richard Wright. Οι fans σχολίασαν ότι «ένιωσαν σαν να ήταν ο Wright παρών»
Mike Portnoy (τύμπανα):
Η επιστροφή του έφερε πίσω την παλιά “ψυχή” του συγκροτήματος. Το παίξιμό του ήταν συγκρατημένο αλλά εκφραστικό, δίνοντας έμφαση στην ατμόσφαιρα αντί για επίδειξη τεχνικής
John Petrucci (κιθάρα):
Αντί να μιμηθεί τον Gilmour, πρόσθεσε λεπτές πινελιές δικού του ύφους, χωρίς να αλλοιώσει το συναίσθημα του κομματιού.
Φωνητικά:
Εδώ υπήρξαν κάποιες διαφοροποιήσεις. Οι φωνές ήταν πιο “καθαρές” και λιγότερο αιθέριες από των Floyd, κάτι που μερικοί θεώρησαν λιγότερο “ονειρικό” αλλά πιο “σύγχρονο”
Ήταν μια συναισθηματική και τεχνικά άρτια διασκευή, που δεν προσπάθησε να ξεπεράσει το πρωτότυπο, αλλά να το τιμήσει με τον δικό της τρόπο. Η επιλογή της Πομπηίας ως χώρου έδωσε συμβολικό βάθος στην εμπειρία.
Αντιδράσεις από το κοινό: «Αυτό ήταν κάτι παραπάνω από συναυλία. Ήταν ένα μουσικό προσκύνημα.» «Εύχομαι να κυκλοφορήσει επίσημα σε DVD!»
“Η μουσική μάς διδάσκει το πέρασμα του χρόνου. Διδάσκει την αξία της
στιγμής, δίνοντας στη στιγμή αξία. Και μετά μας προσπερνάει. Δεν
φοβάται να χαθεί.”
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Η Ροκ Είναι Τούτο
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
Henry David Thoreau
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
Alexis Korner
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Robert Fripp
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
Alan Watts
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Μουσικό Ξόρκι
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Archive
Author Details
Always Somewhere ॐ Travelling through sound & silence
ON AIRΤώρα παίζει: Travellers StoriesΖωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες
0 Σχόλια
Μοιράσου τις σκέψεις σου για τη μουσική – κάθε άποψη προσθέτει στο ταξίδι μας.
EmojiΈχεις προτάσεις; Κομμάτια που αγαπάς;
γράψε μας τι σκέφτεσαι!