Carlos Santana Live at the London O2 21/06/25

Σε μια ζεστή νύχτα του Ιουνίου, ενώ το Λονδίνο έλιωνε στους 32 βαθμούς, το O2 Arena μετατράπηκε σε καταφύγιο φωτός και ψυχής. Ο Carlos Santana — ο μετρ της κιθάρας, επιζών του Woodstock και προφήτης του ρυθμού — επέστρεψε με την περιοδεία του Oneness Tour, για να αποδείξει πως η μουσική, όταν παίζεται με καρδιά, είναι φάρμακο.

Το κοινό, πολυσυλλεκτικό και γεμάτο ενέργεια, δεν ήρθε απλώς για ένα live. Ήρθε για μια εμπειρία σχεδόν μυστικιστική. Ο Santana μπήκε με το “Soul Sacrifice”, και αμέσως οι παλμοί εκτοξεύτηκαν. Οι τρεις κρουστοί — Mejías, Perazzo και η δυναμική Cindy Blackman Santana — έστησαν ένα ιερό ρυθμικό τελετουργικό, ενώ η κιθάρα του Carlos ερχόταν σαν ηλεκτρική προσευχή.

Το σετ ταξίδεψε σε τόπους και εποχές: από το αφρικανικό “Jin-go-lo-ba” μέχρι τις latin rock αναμνήσεις του “Oye Cómo Va” και την ψυχαγωγική ενέργεια του “Maria Maria”. Οι Andy Vargas και Ray Greene έδωσαν φωνή στο πάθος, αλλά πάντα με σεβασμό στον αληθινό μαέστρο της βραδιάς.

Σε στιγμές ανάπαυλας, ο Santana δεν μιλούσε — κήρυττε. Με μάτια κλειστά και χέρι στην καρδιά, δήλωσε πως “ενότητα και αρμονία είναι το φάρμακο” και κάλεσε τους 20.000 θεατές να ενωθούν πνευματικά. Το στάδιο βουβάθηκε. Ήταν σαν εκκλησία — αλλά με κιθάρα αντί για εκκλησιαστικό όργανο.

Στο δεύτερο μέρος, το set πήρε νέα φωτιά. Από τα παλιά διαμάντια “Batuka” και “No One to Depend On” μέχρι την ανατρεπτική διασκευή του “She’s Not There”, τίποτα δεν φάνηκε φθαρμένο. Ο Santana, στα 77 του, άφησε τη σκηνή για λίγο ώστε να λάμψει ο μπασίστας του, Benny Rietveld, με ένα σόλο που περνούσε από funk σε dub σαν υγρό φως.

Όταν επέστρεψε, έκανε το πλήθος να γελάσει, να στοχαστεί, να φωτιστεί: “Είσαι φως. Είσαι θεϊκός. Αν μπορείς να καταλάβεις την αξία σου με ένα ποτό τεκίλα και λίγο μαριχουάνα, τότε σίγουρα μπορείς να κάνεις θαύματα.”

Φυσικά, το αποκορύφωμα ήρθε με το “Smooth” — τον απόλυτο καλοκαιρινό ύμνο. Ο κόσμος χόρευε, τραγουδούσε, γελούσε — και η ενέργεια πλημμύριζε το O2. Δεν ήταν απλώς συναυλία. Ήταν ευλογία.

Ο Santana απέδειξε ξανά πως δεν είναι απλώς ένας μουσικός. Είναι ένας θεραπευτής με νότες. Ένας αγγελιοφόρος ενότητας μέσα από τον ήχο. Και εκείνο το βράδυ στο Λονδίνο, δεν μας διασκέδασε — μας άγγιξε.