Πριν από αυτό το τραγούδι, ο Cliff είχε ήδη κερδίσει την αναγνώριση, ο Bob Dylan επαίνεσε το single του 1969 "Vietnam" ως "το καλύτερο τραγούδι διαμαρτυρίας που γράφτηκε ποτέ". Αλλά ο Jimmy Cliff έγινε σταρ με αυτήν την ιστορία της αιώνιας εξέγερσης, που γράφτηκε για την ομώνυμη ταινία, στην οποία έπαιξε τονIvanhoe Martin, έναν νεαρό άνδρα που έρχεται στο Κίνγκστον της Τζαμάικα, για να ανοίξει τον δρόμο του ως μουσικός. «Η ταινία άνοιξε την πόρτα για την Τζαμάικα», θυμάται ο Jimmy Cliff. Έλεγε, «Από εδώ προέρχεται αυτή η μουσική».
Το " The Harder They Come " είναι ένα reggae τραγούδι του Τζαμαϊκανού τραγουδιστή Jimmy Cliff . Ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά για το soundtrack της ομώνυμης ταινίας του 1972 , στην οποία υποτίθεται ότι γράφτηκε από τον κύριο χαρακτήρα της ταινίας, Ivanhoe Martin .
Το «The Harder They Come» έχει διασκευαστεί από πολλούς καλλιτέχνες και κατατάχθηκε στο νούμερο 350 στη λίστα του περιοδικού Rolling Stone με τα «500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών»
Το 1969, ο τραγουδιστής Jimmy Cliff συνάντησε τον σκηνοθέτη Perry Henzell , ο οποίος σκόπευε να κάνει μια ταινία για έναν μουσικό που στράφηκε στο έγκλημα. Ο Cliff συμφώνησε να πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και η ταινία γυρίστηκε τα επόμενα δύο χρόνια. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Cliff βρήκε τη φράση "the harder they come". Ο Henzell σκέφτηκε ότι θα ήταν ένας καλός τίτλος για την ταινία και ζήτησε από τον Cliff να γράψει και να ηχογραφήσει ένα θεματικό τραγούδι για αυτήν.
“Η μουσική μάς διδάσκει το πέρασμα του χρόνου. Διδάσκει την αξία της
στιγμής, δίνοντας στη στιγμή αξία. Και μετά μας προσπερνάει. Δεν
φοβάται να χαθεί.”
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Η Ροκ Είναι Τούτο
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
Henry David Thoreau
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
Alexis Korner
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Robert Fripp
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
Alan Watts
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Μουσικό Ξόρκι
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Archive
Author Details
Always Somewhere ॐ Travelling through sound & silence
ON AIRΤώρα παίζει: Travellers StoriesΖωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες
0 Σχόλια
Μοιράσου τις σκέψεις σου για τη μουσική – κάθε άποψη προσθέτει στο ταξίδι μας.
EmojiΈχεις προτάσεις; Κομμάτια που αγαπάς;
γράψε μας τι σκέφτεσαι!