Το "Driving Wheel" των Foghat, ένα κομμάτι από το άλμπουμ τους Night Shift του 1976 , αποτυπώνει την ακατέργαστη ενέργεια και το μπλουζ-ροκ που καθόρισε το συγκρότημα στο απόγειο της καριέρας τους. Ηχογραφήθηκε στα περίφημα Bearsville Studios στο Woodstock της Νέας Υόρκης, στο άλμπουμ ήταν παραγωγός του ο Dan Hartman, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει την αυθεντικότητα του blues με το φιλικό προς το ραδιόφωνο ροκ. Το τραγούδι περιλαμβάνει τον Lonesome Dave Peverett στα φωνητικά και τη ρυθμική κιθάρα, τον Rod Price στην κιθάρας, τον Tony Stevens στο μπάσο και το δυναμικό drumming του Roger Earl να οδηγεί τον ρυθμό.
Το «Driving Wheel» ενσαρκώνει στιχουργικά ένα ανήσυχο πνεύμα, με τον αφηγητή να βρίσκει παρηγοριά στην κίνηση και στον ανοιχτό δρόμο. Η φωνητική απόδοση του Peverett είναι παθιασμένη, απηχώντας θέματα ανεξαρτησίας και αυτοδυναμίας, καθώς διατυπώνει γραμμές όπως: «I don’t want no one to tie me down, gotta be free to roam around». Ο σταθερός, παλλόμενος ρυθμός και το σόλο κιθάρας του Price αντικατοπτρίζουν τις εικόνες του τραγουδιού για μια αδυσώπητη, ασταμάτητη κίνηση.
Αν και το κομμάτι δεν σημείωσε σημαντική επιτυχία στα chart, παραμένει ένα αγαπημένο στον κατάλογο του συγκροτήματος.Μέσα σε αυτή τη λίστα, το τραγούδι είναι απόδειξη της μαεστρίας των Foghat να μεταφράζει την ελευθερία και τη δύναμη του ανοιχτού δρόμου σε μια αξέχαστη ηχητική εμπειρία.
Το “Driving Wheel” κρατά το πόδι του γερά στο πεντάλ, ενσωματώνοντας την αδυσώπητη ενέργεια μιας δεκαετίας που ευδοκίμησε το rock 'n' roll.
“Η μουσική μάς διδάσκει το πέρασμα του χρόνου. Διδάσκει την αξία της
στιγμής, δίνοντας στη στιγμή αξία. Και μετά μας προσπερνάει. Δεν
φοβάται να χαθεί.”
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Η Ροκ Είναι Τούτο
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
Henry David Thoreau
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
Alexis Korner
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Robert Fripp
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
Alan Watts
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Μουσικό Ξόρκι
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Archive
Author Details
Always Somewhere ॐ Travelling through sound & silence
ON AIRΤώρα παίζει: Travellers StoriesΖωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες
0 Σχόλια
Μοιράσου τις σκέψεις σου για τη μουσική – κάθε άποψη προσθέτει στο ταξίδι μας.
EmojiΈχεις προτάσεις; Κομμάτια που αγαπάς;
γράψε μας τι σκέφτεσαι!