Πέθανε σε ηλικία 73 ετών ο σπουδαίος μουσικός και ντράμερ των Πελόμα Μποκιού, Τάκης Μαρινάκης.
Πέθανε σε ηλικία 73 ετών ο σπουδαίος μουσικός και ντράμερ των Πελόμα Μποκιού, Τάκης Μαρινάκης. Ο Τάκης (Δημήτρης) Μαρινάκης υπήρξε ντράμερ και ιδρυτικό μέλος του θρυλικού συγκροτήματος Πελόμα Μποκιού μαζί με τον Βλάση Μπονάτσο, τον Νίκο Δαπέρη, τον Νίκο Λογοθέτη και τον Γιάννη Κιουρκτσόγλου.
Ο Τάκης Μαρινάκης πέθανε έπειτα από μάχη με τον καρκίνο. Ήταν αδελφός του μπασίστα Ηλία Μαρινάκη, ο οποίος συνεργάστηκε επίσης με τους Πελόμα Μποκιού, ο οποίος πέθανε το 2021.
Ο Τάκης Μαρινάκης ήταν ο πρώτος μουσικός στην Ελλάδα που πήρε δίπλωμα κρουστών από το Ωδείο Αθηνών το 1982 αλλά και ο πρώτος που έπαιξε ενώπιον του ελληνικού κοινού έργα όπως το Κοντσέρτο για κρουστά του Α. Ζολιβέ, με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το Κοντσέρτο για μαρίμπα του Πολ Κρέστον με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και το Κοντσέρτο για κρουστά του Σάββα Ζάννα με τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ αλλά και τη μικρή νυχτερινή διασκέδαση του Νίκου Σκαλκώτα, σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση.
Αν και αυτοδίδακτος κατάφερε να εξελιχθεί σε δεξιοτέχνη σολίστ των κρουστών και να παίξει σε αξιόλογα συγκροτήματα ροκ και τζαζ μουσικής, όπως το συγκρότημα του Β΄ Προγράμματος της ΕΡΤ με τον Κυριάκο Σφέτσα, ενώ ήταν και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος κρουστών «Σείστρον».
Είχε συνεργαστεί με τον Μάνο Χατζιδάκι και την Ορχήστρα των Χρωμάτων, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιάννη Μαρκόπουλο και άλλους.
Επιπλέον, διετέλεσε Α΄ κορυφαίος στα τύμπανα στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών από το 1986.
“Η μουσική μάς διδάσκει το πέρασμα του χρόνου. Διδάσκει την αξία της
στιγμής, δίνοντας στη στιγμή αξία. Και μετά μας προσπερνάει. Δεν
φοβάται να χαθεί.”
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Η Ροκ Είναι Τούτο
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
Henry David Thoreau
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
Alexis Korner
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Robert Fripp
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
Alan Watts
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Μουσικό Ξόρκι
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Archive
Author Details
Always Somewhere ॐ Travelling through sound & silence
ON AIRΤώρα παίζει: Travellers StoriesΖωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες
0 Σχόλια
Μοιράσου τις σκέψεις σου για τη μουσική – κάθε άποψη προσθέτει στο ταξίδι μας.
EmojiΈχεις προτάσεις; Κομμάτια που αγαπάς;
γράψε μας τι σκέφτεσαι!