ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ- 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Το “Point of Entry” είναι το έβδομο στούντιο άλμπουμ των heavy metal θρύλων του Birmingham, Judas Priest, και κυκλοφόρησε στις 26 Φεβρουαρίου 1981 από την Columbia Records. Μετά την εμπορική επιτυχία του προηγούμενου άλμπουμ τους “British Steel” (1980), οι Priest ακολούθησαν μια πιο φιλική προς το ραδιόφωνο κατεύθυνση. Μετά την ολοκλήρωση του British Steel Tour, το συγκρότημα άρχισε να δουλεύει για το επόμενο βήμα του. Εκείνη τη στιγμή, διέθετε το αναγκαίο κεφάλαιο να μεταφέρει όλο τον εξοπλισμό του στα υπερσύγχρονα στούντιο Ibiza στην Ισπανία. Αυτό έδωσε στο Point of Entry έναν πιο μεγάλο, δυνατό, πιο “ζωντανό” ήχο από τα προηγούμενα άλμπουμ των Judas Priest.
Τρία singles κυκλοφόρησαν από το άλμπουμ: “Heading Out to the Highway”, “Don’t Go” και “Hot Rockin'”, τα οποία είχαν όλα και αντίστοιχα μουσικά βίντεο. Το τραγούδι “Heading Out to the Highway” ήταν βασικό σε πολλές ζωντανές εμφανίσεις από την κυκλοφορία του άλμπουμ, το “Desert Plains” παιζόταν τακτικά στη δεκαετία του 1980 και το 2002 και το “Hot Rockin'” επέστρεψε στο setlist το 2005, στην Reunited Tour, όπου οι Priest έπαιξαν επίσης το “Solar Angels” σε κάποιες εμφανίσεις. Στην “World Wide Blitz Tour” του 1981, για την προώθηση του Point of Entry, το “Solar Angels” ήταν το εναρκτήριο τραγούδι κάθε εμφάνισης, ενώ το “Troubleshooter” παίχτηκε αρκετές φορές. Αντίθετα, πέντε τραγούδια από το άλμπουμ –”Don’t Go”, “Turning Circles”, “You Say Yes”, “All the Way” and “On the Run”– δεν έχουν παιχτεί ποτέ ζωντανά.
Η ευρωπαϊκή έκδοση του δίσκου περιείχε “ένα ενδιαφέρον και πολύχρωμο είδος φουτουριστικού μεταλλικού φτερού πάνω από έναν ορίζοντα” σχεδιασμένο από τον Roslav Szaybo, ο οποίος είχε κάνει όλα τα άλμπουμ των Priest για τη CBS μέχρι τότε.Το εξώφυλλο που εμφανίστηκε στις αγορές του Καναδά, των ΗΠΑ, της Αυστραλασίας, της Βραζιλίας, του Χονγκ Κονγκ και της Ιαπωνίας, , σχεδιάστηκε από τον John Berg της Columbia Record και ήταν διαφορετικό. “Το αποτέλεσμα ήταν απαίσιο”, είπε ο κιθαρίστας Glen Tipton για τα εξώφυλλα, “και είναι καθαρά θέμα της εταιρείας που δεν επέλεξε ένα πιο κατάλληλο. Η αμερικανική εκδοχή ήταν διαφορετική, και αυτό έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Οι απόψεις για το άλμπουμ από το συγκρότημα ήταν μοιρασμένες. Ο Ian Hill έχει δηλώσει, ” οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι απλώς ένα εμπορικό άλμπουμ και δεν είναι, υπάρχουν μερικά καλά τραγούδια εκεί μέσα. Και νομίζω ότι υποτιμάται.”. Σε δημοσίευμα του Louder ο Halford είχε παραδεχτεί πως απογοητεύτηκε από τις αντιδράσεις γι’ αυτό. Στο ίδιο άρθρο του Louder ο Κ.Κ. Ο Downing ακολούθησε μια πιο μοιρασμένη άποψη, λέγοντας πως, “ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πόσο μας πίεζε η ετικέτα, είτε για να κάνουμε διασκευές είτε να κάνουμε επιτυχίες, και με εκείνο το άλμπουμ, τους δώσαμε αυτό που ήθελαν”.
.jpg)
0 Σχόλια