Αναμφίβολα, η θυσία του Χριστού και η αποδοχή Του της σταύρωσης χάριν της έλευσης της Διδασκαλίας του Φωτός είχε τρομακτική σημασία για ολόκληρη την ανθρωπότητα σ’ όλα τα πεδία ύπαρξης. Θυσίες και μεγάλα επιτεύγματα επιτελέστηκαν και από άλλους Μεγάλους Διδασκάλους χάριν της ανθρωπότητας. Και είναι δύσκολο να πούμε τίνος η θυσία ήταν μεγαλύτερη ― η θυσία του Σρι Κρίσνα, του Πνευματικού Διδασκάλου και βασιλικού οικοδόμου της ζωής, ή η θυσία του Γκοτάμα Βούδα, ο οποίος, για περισσότερα από εξήντα χρόνια, έφερε το βαρύ φορτίο της διδασκαλίας για την επιβεβαίωση του μεγάλου Νόμου;
Είναι πράγματι ορθή η αφήγηση στο βιβλίο «Στα Σταυροδρόμια της Ανατολής» ότι η επανάσταση του Λούσιφερ έφερε τον Χριστό στον κόσμο. Η επανάσταση αυτή έφερε και άλλους Διδασκάλους, που ήρθαν πριν από τον Χριστό, καθώς και ύστερα απ’ αυτόν. Είναι μακροσκελής η λίστα με τους αυταπαρνητικούς βίους των Ύψιστων Πνευμάτων που πολέμησαν τις σκοτεινές δυνάμεις. Σύμφωνα με τις παραδόσεις της Ανατολής, η επανάσταση του Λούσιφερ είχε ήδη αρχίσει στο τέλος της Τρίτης Φυλής. Η μεγάλη μάχη που έλαβε χώρα στην Τέταρτη Φυλή μεταξύ των Υιών του Φωτός και των υιών του σκότους και που αναφέρεται σε όλες τις αρχαίες παραδόσεις τόνισε εμφατικά το μεγάλο αυτό δράμα στον πλανήτη μας. Το δράμα είναι ότι ο Λούσιφερ, από κοσμικό δικαίωμα, είναι ο αληθινός Οικοδεσπότης της Γης μας. Το σπέρμα του πνεύματός του κατέχει όλες τις ενέργειες που συγκεντρώνονται στον πυρήνα του πλανήτη μας. Επομένως είναι εύκολο να φανταστείς πόσο καλά γνωρίζει ο Οικοδεσπότης της Γης το εσωτερικό της και πως όλες οι ενέργειές της υποτάσσονται σ’ αυτόν, ενώ οι άλλοι Μεγάλοι Γιοι του Φωτός που έφτασαν στον πλανήτη μας ανήκουν στους ανώτερους κόσμους. Και ο Μέγιστος μεταξύ Αυτών ανέλαβε την ευθύνη για τούτον εδώ τον πλανήτη. Παραμένει σε αιώνια Επιφυλακή και, σύμφωνα με όλες τις Γραφές, Αυτός είναι ο νικητής του Δράκοντα.
Τα Ύψιστα Πνεύματα που έχουν αποδεχτεί την ευθύνη για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, ενσαρκώνονται συνεχώς πάνω στη Γη σε διάφορες μεγάλες Μορφές. Θυμήσου, έχει λεχθεί πως όλες οι Ουράνιες Δυνάμεις δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τόση δύναμη όση είναι αυτή που συλλέγεται από την επιτέλεση
ενός μεγάλου επιτεύγματος σε συνδυασμό με τις Ύψιστες Δυνάμεις. Για τη Γη, όλα πρέπει να γίνονται με επίγεια μέσα, σε επίγειες συνθήκες.
Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να σωθεί με τη θυσία του Χριστού από τα τεχνάσματα και τις παγίδες των σκοτεινών δυνάμεων. Γιατί κανείς δεν μπορεί να σώσει κάποιον άλλο. Εντούτοις, η Διδασκαλία του Χριστού υπενθύμισε άλλη μια φορά στην ανθρωπότητα τον απειλητικό κίνδυνο και έδειξε το μονοπάτι προς την πνευματική λύτρωση ― προς τη σωτηρία. Αλλά οι βρόχοι των σκοτεινών δυνάμεων και ο κίνδυνος απ’ αυτούς όχι μόνο δεν εξαφανίστηκαν αλλά αυξήθηκαν πριν από την αποφασιστική μάχη. Γι’ αυτό τώρα, περισσότερο παρά ποτέ, η ενοποίηση των Δυνάμεων του Φωτός είναι ουσιώδης για ν’ αποκρουστούν οι ορδές του σκότους, οι οποίες στη μανία και στην τρέλλα τους, προσπαθούν ν’ ανατινάξουν ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτή η ενοποίηση όμως, λαμβανομένης υπόψη της παρούσας κατάστασης της συνειδητότητας της πλειοψηφίας, πρέπει να επιχειρηθεί με άκρα προσοχή, γιατί συχνά μια προσέγγιση επαυξάνει απλώς τη διαφωνία. Έτσι, οι άνθρωποι επαναλαμβάνουν τακτικά την παροιμία: «Ένας μόνος του στο πεδίο της μάχης δεν είναι πολεμιστής», αλλά το πραγματικό, βαθύ και αυστηρό νόημα αυτών των λόγων δεν διεισδύει σε πετρωμένες καρδιές.
Προτείνω να τονίζετε στην εργασία σας την έκταση στην οποία ο εσωτερισμός στη Διδασκαλία του Χριστού δεν γίνεται αντιληπτός και προσπερνιέται σιωπηλά, ακόμα και στα Ευαγγέλια. Θα μπορούσατε επίσης ν’ αναφέρετε ότι η πρώτη ακτίνα της Νέας Εποχής θ’ ακτινοβολήσει μια νέα κατανόηση της Διδασκαλίας του Χριστού. «Έτσι, ας δεχτούμε την εμφάνιση του Χριστού ως ιερό σημάδι, και οι άνθρωποι ας σεβαστούν όλα τα σημάδια της Θεϊκής Ατραπού.»
0 Σχόλια