Ο αστικός ήχος του μπάσου, η ελκυστική διαστρεβλωμένη μελωδία της κιθάρας και τα κρυστάλλινα φωνητικά είναι από μόνα τους αρκετά ώστε να υποβάλλουν για μέρες το τραγούδι στο μυαλό του ακροατή. Όλα μαζί όμως το ανυψώνουν στα ύψη ενός κλασικού ροκ αριστουργήματος ενώ η εντυπωσιακή οπερατική χορωδία στο τέλος του τραγουδιού προσθέτει ένα επιπλέον αξιοσημείωτο στοιχείο καθώς αυτό το crescendo των φωνητικών δεν υπάρχει για να κάνει πιο διασκεδαστικό το τραγούδι αλλά για να αυξήσει την αίσθηση του μυστηρίου και του δράματος.
Το 2007, στην επανέκδοση του άλμπουμ «I Robot» συμπεριλήφθηκε και ένα demo του «Breakdown» (Early Demo Of Backing Riff), ενώ μέρος του τραγουδιού χρησιμοποιήθηκε στο τραγούδι των OuterSpace «Angels Of Death», που περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Blood And Ashes» (2004).
Το «Breakdown» περιλαμβάνεται στο άλμπουμ των Alan Parsons Project «I Robot», που κυκλοφόρησε το 1977.
Το θέμα του άλμπουμ, όπως μαρτυρά κι ο τίτλος του, είναι τα ρομπότ και ιδιαίτερα ο αγώνας τους να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν τα ανθρώπινα συναισθήματα. Το «Breakdown» το έγραψαν οι Alan Parsons και Eric Woolfson και αναφέρεται σε ένα ρομπότ που νιώθει απογοήτευση και ανησυχεί για το μέλλον του, ενώ άλλα τραγούδια του άλμπουμ αναφέρονται σε ρομπότ που «παλεύουν» με τα συναισθήματα της αγάπης, της φιλίας κ.λ.π.
Στα βασικά φωνητικά του τραγουδιού είναι ο Allan Clarke, τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος των Hollies, με τους οποίους είχε συνεργαστεί στο παρελθόν ο Alan Parsons. Μάλιστα ο Parsons είχε χρησιμοποιήσει και άλλο μέλος των Hollies, τον κιθαρίστα Terry Sylvester, στο πρώτο του άλμπουμ με τίτλο «Tales Of Mystery And Imagination» (1976), που ήταν βασισμένο στα έργα του Edgar Allan Poe.
Εκτός από τον Allan Clarke, στους υπόλοιπους συντελεστές του τραγουδιού συναντάμε τον Ian Bairnson στις κιθάρες, τον David Paton στο μπάσο, τον Stuart Tosh στα drums, τον Eric Woolfson στο ηλεκτρικό πιάνο, τους Duncan Mackay και Alan Parsons στα synthesizers, τη New Philharmonia Chorus στα χορωδιακά μέρη και τον Andrew Powell στην ενορχήστρωση.
Παρόλο που το «Breakdown» δεν μπήκε ποτέ στα charts, είναι ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια που έβγαλε τη δεκαετία του 1970 ο Alan Parsons. Φέρει δικαίως τον χαρακτηρισμό του κλασικού ροκ τραγουδιού και παίζεται ακόμα από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ο αστικός ήχος του μπάσου, η ελκυστική διαστρεβλωμένη μελωδία της κιθάρας και τα κρυστάλλινα φωνητικά είναι από μόνα τους αρκετά ώστε να υποβάλλουν για μέρες το τραγούδι στο μυαλό του ακροατή. Όλα μαζί όμως το ανυψώνουν στα ύψη ενός κλασικού ροκ αριστουργήματος ενώ η εντυπωσιακή οπερατική χορωδία στο τέλος του τραγουδιού προσθέτει ένα επιπλέον αξιοσημείωτο στοιχείο καθώς αυτό το crescendo των φωνητικών δεν υπάρχει για να κάνει πιο διασκεδαστικό το τραγούδι αλλά για να αυξήσει την αίσθηση του μυστηρίου και του δράματος.
.jpg)
.jpg)
0 Σχόλια