Ακούσετε! Wladimir Majakowski

Ακούσετε!
Για ν’ ανάβουν τ’ αστέρια
σημαίνει πως κάποιος τα έχει ανάγκη;
Σημαίνει πως κάποιος επιθυμεί να υπάρχουν;
Σημαίνει πως κάποιος αυτά τα φτυσίματα μαργαριτάρια τα λέει;
Και, φέρνοντας
την καταιγίδα στο κατασκονισμένο μεσημέρι,
βουλιάζει ως το Θεό,
φοβάται μη φτάσει πολύ αργά,
κλαίει,
φιλά το ροζιασμένο του χέρι,
παρακαλεί _
του χρειάζεται ένα αστέρι -
ορκίζεται
πως δεν μπορεί να υποφέρει αυτό το μαρτύριο δίχως αστέρια.
Μετά.
σουλατσάρει την αγωνία του,
τον ήρεμο προσποιείται.
Λέει σε κάποιον:
“Τώρα πηγαίνεις καλύτερα, δεν είναι έτσι;
Πια δεν φοβάσαι;
Ε;”.
Ακούσετε!
Για ν’ ανάβουν
τ’ αστέρια -
σημαίνει πως κάποιος τα έχει ανάγκη;
σημαίνει πως είναι – απαραίτητο,
κάθε βράδυ
πάνω από τις στέγες
ν’ αρχίζει να λάμπει ένα τουλάχιστον αστέρι;

Wladimir Majakowski


Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΧΤΗ