Υπάρχει "κάτι" το οποίο είναι μέσα και έξω από την ενέργεια και έτσι μπορεί να αντιλαμβάνεται τα "διάφορα" φαινομενικά ξεχωριστά σημεία του. Αυτό το κάτι περικλείει τα πάντα και αναγνωρίζει τα πάντα σαν κομμάτια του. Η αποσπασμένη προσοχή μέσω της διαίρεσης σε παρατηρητή και παρατηρούμενο είναι η αιτία δημιουργίας.
Ενθύμηση θα πει να πας πριν τον παρατηρητή και το παρατηρούμενο και να δεις ότι είναι ΕΝΑ. Πρέπει με άλλα λόγια να υπάρξει αποταύτιση από την "οθόνη" για να κατανοήσεις ότι δεν είσαι ο ηθοποιός της ταινίας.
Η πρακτική είναι η αναζήτηση του υποκειμένου. Κάθε φορά που αναδύεται μια σκέψη, ρώτα: "Σε ποιον αναδύεται αυτή η σκέψη?". Η απάντηση έρχεται αυτόματα: "σε μένα". Τότε ρωτάς: "Ποιος ΕΙΜΑΙ?" και στρέφεις την προσοχή προς τα μέσα.
Αφήνεις την σκέψη και ψάχνεις να βρεις "αυτό" που παρατηρεί την σκέψη. Κατανοείς ότι όταν στρέφεις την προσοχή προς τα μέσα, η σκέψη εξαφανίζεται.
Με την συνεχή επανάληψη έρχεται η αποταύτιση.
Με την ίδια λογική αποταυτίζεται από τα συναισθήματα και τις 5 αισθήσεις του υλικού κόσμου.
Κατανοείς ότι ο κόσμος είναι δημιούργημα της προσοχής σου.
Εργαστήρι Αυτεπίγνωσης
0 Σχόλια