Δημήτρης Ρουμελιώτης - The world I dreamed of


Νοιώθω παράξενα σήμερα. Κάπως έτσι περίπου:
Όπως όταν ανοίγει ένα παράθυρο στον ήλιο κανείς,
νοιώθω σαν ν' άνοιξα μια τρύπα στη γη και φωτίζω τον Άδη.
Κύριε! Με όργωσες. Μου πέταξες έξω τα νεύρα, το υνί σου σκοντάφτει στο κόκκαλο.
Πες μου τι ψάχνεις να βρεις επιτέλους; Γυρεύεις τους σπόρους που ανθίζουν την ποίηση;
Γυρεύεις τα χρώματα; Άδικα! Με σκότωσες άδικα, Κύριε και σήμερα.
Χάλασε αν θέλεις ένα πλανήτη σου. Δεν έκανες τίποτα.
Μάταια πόνεσες πάλι τα χέρια Σου. Ό,τι κι αν κάνεις
μ'αυτά μου τα χρώματα, μ' αυτούς μου τους σπόρους εγώ - την εκκλησιά θα την χτίσω.
Κουβαλάω στους ώμους κολόνες φωτός να στηρίξω τον κόσμο.
Έγινε σήμερα τόσο φως που οι τυφλοί καθισμένοι στις πέτρες τ' ακούν σαν κελάιδημα.
Κατασίγασαν όλα. Δεν ακούγεται ούτε το σύρσιμο μιας ακτίνας φωτός πουθενά.
Ως κι οι χυμοί που ως λίγο πιο πριν παιχνίδιαζαν μες στις φλούδες των δέντρων, πάψαν ν'ακούγονται.
Προεχτείνομαι σήμερα, ξεπερνάω τα όρια, περνώ με μι'ανάληψη, γίνομαι μια, ροή μουσικής,
από σύμπαν σε σύμπαν.
Ακούω βροντές μες στη σιωπή, σάμπως να περπατούν λουλούδια!
Όπως (καθώς απαρχής της ζωής μου), εβάδιζα πάνω σε χαλίκια κι αγκάθια, πότε μ'έναν ιβίσκο στ'αυτί μου
και πότε μ' ένα κρίνο στο χέρι μου, είχα την αίσθηση πως με φωτογράφιζαν άγγελοι.
Πύλες ολόχρυσες άνοιγαν, έκλειναν διαδοχικά.
Μπαινόβγαιναν άρματα φορτωμένα τριαντάφυλλα κόκκινα της αυγής, κρίνα πολύχρωμα.
(Είδα να γίνεται πρωί στον ορίζοντα για χιλιοστή φορά την ίδια νύχτα).
Τα μεσάνυχτα, δίχως να ξέρω ποια ήταν ακριβώς τα μεσάνυχτα αφού κάθε τόσο γίνονταν φως,
μου φάινονταν πως ακουγόντουσαν πέταλα. Πως ήταν ο Άη Γιώργης που ερχόταν καλπάζοντας
με την μάνα μου πισωκάπουλα.
Μη με παραδεχτείς εδώ, περιορισμένον σε ένα μικρό τετράγωνο, στη γωνιά τ' Άη Γιωργιού ή στην άκρη του κήπου μου,
αλλά να προχωρώ με βήματα ηλιακά στο σύμπαν.
Τον κόσμο που ονειρεύτηκα δεν ευδόκησα να τον δω.
Και πολύ μου κόστισε και με πόνεσε, επειδή, χωρίς να'χει υπάρξει, κάποιος έβαλε μια φωτογραφία του μέσα μου.
Η μελοποιημένη ποίηση του Ν. Βρεττάκου από τον Δ. Ρουμελιώτη.

Δημήτρης Ρουμελιώτης

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια