Τι προσπαθούσε να κάνει ο Γκουρτζίεφ; Σε συγκλόνιζε έως τις ίδιες σου τις ρίζες΄ προσπαθούσε να απομακρύνει όλες σου τις παρηγοριές και τις κουτές θεωρίες που σε βοηθούν συνεχώς να αναβάλεις τη δουλειά πάνω στον εαυτό σου. Να λέει τώρα στους ανθρώπους, ΄΄Δεν έχετε ψυχή, είστε σκέτα φυτά, ένα λάχανο ή ίσως ένα κουνουπίδι΄΄ – το κουνουπίδι είναι ένα λάχανο με πανεπιστημιακή εκπαίδευση – ΄΄αλλά τίποτε παραπάνω από τούτο....΄΄ Ήταν πραγματικά ένας Δάσκαλος par excellence. Τράβαγε την ίδια τη γη κάτω από τα πόδια σου. Σου έδινε ένα σοκ τόσο μεγάλο που αναγκαζόσουν να ξανασκεφτείς την όλη κατάσταση: θα παραμείνεις ένα λάχανο; Δημιουργούσε γύρω σου μια κατάσταση μέσα στην οποία χρειαζόταν να γυρέψεις και να αναζητήσεις την ψυχή, γιατί ποιος θέλει να πεθάνει;
Και η ιδέα ότι η ψυχή είναι αθάνατη βοήθησε τους ανθρώπους να παρηγορούν τον εαυτό τους ότι δεν πρόκειται να πεθάνουν, ότι ο θάνατος είναι απλώς κάτι το φαινομενικό, ένας μακρύς ύπνος, ένας ξεκούραστος ύπνος, και μετά θα ξαναγεννηθείς. Ο Γκουρτζίεφ λέει, ΄΄Ανοησίες. Όλα αυτά είναι ανοησίες! Θα πεθάνεις, θα είσαι πεθαμένος για πάντα – αν δεν έχεις δημιουργήσει ψυχή….΄΄
Δες τώρα τη διαφορά: σου έχουν πει ότι ήδη είσαι μια ψυχή και ο Γκουρτζίεφ το αλλάζει τελείως. Λέει, ΄΄Δεν είσαι ήδη μια ψυχή, είσαι μόνο μια ευκαιρία. Μπορείς να την χρησιμοποιήσεις, μπορείς να την χάσεις.΄΄
Και θα ήθελα να σου πω ότι ο Γκουρτζίεφ χρησιμοποιούσε απλώς ένα τέχνασμα. Δεν είναι αλήθεια. Οι πάντες γεννιούνται με ψυχή. Τι να κάνεις όμως με τους ανθρώπους που από πάντα χρησιμοποιούν την αλήθεια ως παρηγοριά; Ένας μεγάλος Δάσκαλος χρειάζεται μερικές φορές να λέει ψέματα – και μόνο ένας μεγάλος Δάσκαλος έχει το δικαίωμα να λέει ψέματα – μόνο και μόνο για να σε τραβήξει έξω από τον ύπνο σου.
Osho, The Dhammapada: The Way of the Buddha, Τόμος 2, Ομιλία #2
0 Σχόλια