Από το ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ του Άλλεν Γκίνσμπεργ

Η απόλυτη καρδιά του ποιήματος της ζωής σφαγμένη και πεταμένη έξω απ’ τα κορμιά. Ο ποιητής γράφει την ιστορία του σώματός του… Κι όταν βάζει τις φωνές, δεν του αρκεί πια αν οι πόρτες ανοίγουν. Σπάει τις κλειδαριές, ξετινάζει ολόκληρη την πόρτα, ξορκίζει την ντροπή και το φόβο, έρχεται με την αυτοκαταστροφή και το μεγαλείο της έμπνευσης, φρενήρης, με υπερβολές, μεγάλου διασκελισμούς και εκτινάξεις. Σηκώστε τον ποδόγυρό σας, Κυρίες μου, μπαίνουμε στην Κόλαση

(από το ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ του Άλλεν Γκίνσμπεργ)