Ζούμε στο όνειρο ενός άλλου

Πως είναι δυνατόν όμως να θεωρεί κάποιος αφυπνισμένο τον εαυτό του όταν αντί να ξυπνήσει πηγαίνει πιο βαθιά μέσα στο όνειρο που ζει; Πως είναι δυνατόν να λες ότι ο κόσμος αυτός είναι εικονικός και ταυτόχρονα να περιμένεις να σε βοηθήσει κάποιος από εκεί έξω… από το βάθος της εικονικότητας; Πως είναι δυνατόν να παραδέχεσαι τον εσωτερικό σου Εαυτό και ταυτόχρονα η προσοχή της παρατήρησής σου να είναι στραμμένη προς τα έξω… προς το βαθύ διάστημα του κόσμου; Πως είναι δυνατόν να λες ότι τα πάντα προέρχονται από μέσα μας και την ίδια στιγμή να παρακαλάς να διατηρήσεις κάτι που απέκτησες εκεί έξω; Είναι αδύνατον… Και είναι αδύνατον διότι ολόκληρη η ζωή μας είναι κτισμένη πάνω σε αυτή την εικονικότητα του «έξω» δηλαδή του εγκλωβισμού μας στην ύλη… Για να αποδεχθεί ο σύγχρονος άνθρωπος όλα αυτά που διαβάζει και ακούει και να αφυπνιστεί πραγματικά, θα πρέπει να διαγράψει μονομιάς όλα όσα έχει κάνει στη ζωή του… αλλά αυτό είναι μονάχα για ελάχιστους… Γιατί; Διότι θα πρέπει να αποδεχθεί από το πρώτο δευτερόλεπτο της αφύπνισής του, ότι όλα αυτά τα χρόνια ζει μέσα στο όνειρο ενός άλλου…

πηγή