Θα ήθελα να σκεφτείτε τον εαυτό σας σαν το μοναδικό κάτοικο ετούτου του πλανήτη… Ξέρω ότι στην ιδέα και μόνο της μοναξιάς θα αισθανθείτε να χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια σας… όμως σκεφτείτε ότι είναι απλά μια πνευματική άσκηση και μόνο… ένα υποθετικό σενάριο στο νου σας… Ένα σενάριο το οποίο όμως, σας ζητάω όχι μόνο να το σκεφτείτε αλλά και να προσπαθήσετε να το βιώσετε βαθιά μέσα σας… Είσαστε λοιπόν ολομόναχοι… δεν έχετε κανέναν… Ούτε οικογένεια, ούτε συγγενείς, ούτε φίλους, δεν έχετε εργασία, δεν έχετε σπουδάσει κάτι και το σημαντικότερο δεν γνωρίζετε ούτε τι είδος είναι τα πλάσματα που κυκλοφορούν γύρω σας και μοιάζουν με το σώμα σας, αλλά ούτε και γνωρίζετε τη γλώσσα που μιλάνε… τίποτε… Υποθέστε δηλαδή ότι ή εσείς δεν είσαστε άνθρωπος ή ότι εσείς είσαστε ο μοναδικός άνθρωπος στο σύμπαν… Όχι μονάχα σε τούτο τον πλανήτη αλλά σε όλο το σύμπαν που αντιλαμβάνεστε γύρω σας… Εντελώς μόνοι… Με τους ανθρώπους που υπάρχουν γύρω σας, αφήστε να επικοινωνεί μόνο του το σώμα σας και εσείς αποστασιοποιηθείτε από αυτό…
Θεωρήστε όμως ότι ενώ εσείς είσαστε μόνοι σας, όλα τα άλλα συμπεριλαμβανομένου του δικούς σας σώματος είναι κατά κάποιο τρόπο ενωμένα σε ένα ενιαίο και αδιαίρετο όλον… Θέλω να βγείτε έξω στους δρόμους με αυτό στο νου σας… Να περπατήσετε ανάμεσα στον κόσμο και τη φύση θεωρώντας ότι είσαστε απολύτως μόνοι… Ολομόναχοι στον κόσμο χωρίς κανένα κεκτημένο… Το καταλαβαίνετε τι σας ζητάω; Τους ανθρώπους γύρω σας δεν θα τους θεωρήσετε πλάσματα υποδεέστερα από εσάς ή τον εαυτό σας κάτι το υπερφυσικό… Θα τους εξισώσετε με το δικό σας σώμα και θα τους παρατηρείτε όπως παρατηρείτε το υπόλοιπο σύμπαν, τα υπόλοιπα φυτά, βουνά, ουρανό, αστέρια, τεχνολογία τα πάντα… Θα παρατηρείτε το σώμα σας να αλληλεπιδρά με τα πάντα αλλά μέσα σας θα διατηρείτε τη μοναξιά σας… Την απουσία των πάντων γύρω σας… Τίποτε δεν σας ανήκει, τίποτε δεν είναι δικό σας και τίποτε δεν μπορείτε να επηρεάσετε… Τίποτε απολύτως… Ζείτε την απόλυτη απουσία των πάντων γύρω σας… Γιατί να το κάνετε όλο αυτό…; Στην κατάσταση αυτή, το Εγώ, μιας και δεν του δίνετε την άδεια να αλληλεπιδράσει με τίποτε και με κανέναν, εξουδετερώνεται εντελώς, αφήνοντας μέσα σας τον Εαυτό σας να υπάρξει σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια… Στο σημείο αυτό, βρίσκεστε στην ανοικτή πύλη των κόσμων…
πηγή
Θεωρήστε όμως ότι ενώ εσείς είσαστε μόνοι σας, όλα τα άλλα συμπεριλαμβανομένου του δικούς σας σώματος είναι κατά κάποιο τρόπο ενωμένα σε ένα ενιαίο και αδιαίρετο όλον… Θέλω να βγείτε έξω στους δρόμους με αυτό στο νου σας… Να περπατήσετε ανάμεσα στον κόσμο και τη φύση θεωρώντας ότι είσαστε απολύτως μόνοι… Ολομόναχοι στον κόσμο χωρίς κανένα κεκτημένο… Το καταλαβαίνετε τι σας ζητάω; Τους ανθρώπους γύρω σας δεν θα τους θεωρήσετε πλάσματα υποδεέστερα από εσάς ή τον εαυτό σας κάτι το υπερφυσικό… Θα τους εξισώσετε με το δικό σας σώμα και θα τους παρατηρείτε όπως παρατηρείτε το υπόλοιπο σύμπαν, τα υπόλοιπα φυτά, βουνά, ουρανό, αστέρια, τεχνολογία τα πάντα… Θα παρατηρείτε το σώμα σας να αλληλεπιδρά με τα πάντα αλλά μέσα σας θα διατηρείτε τη μοναξιά σας… Την απουσία των πάντων γύρω σας… Τίποτε δεν σας ανήκει, τίποτε δεν είναι δικό σας και τίποτε δεν μπορείτε να επηρεάσετε… Τίποτε απολύτως… Ζείτε την απόλυτη απουσία των πάντων γύρω σας… Γιατί να το κάνετε όλο αυτό…; Στην κατάσταση αυτή, το Εγώ, μιας και δεν του δίνετε την άδεια να αλληλεπιδράσει με τίποτε και με κανέναν, εξουδετερώνεται εντελώς, αφήνοντας μέσα σας τον Εαυτό σας να υπάρξει σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια… Στο σημείο αυτό, βρίσκεστε στην ανοικτή πύλη των κόσμων…
πηγή
0 Σχόλια