Ρικάρντο Ράις (Φερνάντο Πεσσόα) (16/03/1933)
Αφού δεν κάνουμε τίποτα σε αυτόν τον ταραγμένο κόσμο
Που να διαρκεί ή που διαρκώντας, να έχει κάποια αξία,
Και ακόμη κι αυτό που μας είναι χρήσιμο το χάνουμε
Τόσο σύντομα, μαζί με τις ζωές μας,
Ας προτιμήσουμε την απόλαυση της στιγμής
από μια παράλογη ανησυχία για το μέλλον,
Του οποίου η μόνη βεβαιότητα είναι το κακό που υποφέρουμε τώρα
πληρώνοντας για την ευημερία του.
Το αύριο δεν υπάρχει. Αυτή η στιγμή
Μόνο μου ανήκει, και εγώ είμαι μόνο αυτός
Που υπάρχει αυτή τη στιγμή, η οποία μπορεί να είναι η τελευταία
Του εαυτού που προσποιούμαι ότι είμαι.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Λιώτας Τρύφων
Since we do nothing in this confused world
That lasts or that, lasting, is of any worth,
And even what's useful for us we lose
So soon, with our own lives,
Let us prefer the pleasure of the moment
To an absurd concern with the future,
Whose only certainty is the harm we suffer now
To pay for its prosperity.
Tomorrow doesn't exist. This moment
Alone is mine, and I am only who
Exists in this instant, which might be the last
Of the self I pretend to be.
Τροφή για την σκέψη
Αφού δεν κάνουμε τίποτα σε αυτόν τον ταραγμένο κόσμο
Που να διαρκεί ή που διαρκώντας, να έχει κάποια αξία,
Και ακόμη κι αυτό που μας είναι χρήσιμο το χάνουμε
Τόσο σύντομα, μαζί με τις ζωές μας,
Ας προτιμήσουμε την απόλαυση της στιγμής
από μια παράλογη ανησυχία για το μέλλον,
Του οποίου η μόνη βεβαιότητα είναι το κακό που υποφέρουμε τώρα
πληρώνοντας για την ευημερία του.
Το αύριο δεν υπάρχει. Αυτή η στιγμή
Μόνο μου ανήκει, και εγώ είμαι μόνο αυτός
Που υπάρχει αυτή τη στιγμή, η οποία μπορεί να είναι η τελευταία
Του εαυτού που προσποιούμαι ότι είμαι.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Λιώτας Τρύφων
Since we do nothing in this confused world
That lasts or that, lasting, is of any worth,
And even what's useful for us we lose
So soon, with our own lives,
Let us prefer the pleasure of the moment
To an absurd concern with the future,
Whose only certainty is the harm we suffer now
To pay for its prosperity.
Tomorrow doesn't exist. This moment
Alone is mine, and I am only who
Exists in this instant, which might be the last
Of the self I pretend to be.
Τροφή για την σκέψη
0 Σχόλια