σκηνοθεσία: Roman Polanski
συγγραφέας: Roland Topor - σενάριο: Gerard Brach
στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο Roman Polanski
Μεταφέρω μια συνομιλία απ' την ταινία μεταξύ του Τρελκόφσι και της Στέλλα. Έτσι για το αρχείο.
- Στέλλα αναρωτιόμουν...
- Ναι...
- Ένα δόντι, ένα δόντι είναι ένα μέρος από εμάς... Ένα μέρος από την προσωπικότητά μας.
- Δεν ξέρω τι εννοείς...
- Θυμάμαι στην εφημερίδα, ένας άντρας έχασε τον ώμο του σε ένα ατύχημα και ήθελε να θαφτεί.
- Τι ήθελε να κάνει;
- Να του το θάψουν στο νεκροταφείο.
- Θα πρέπει να ήταν τρελός.
- Οι αρχές αρνήθηκαν. Ο ώμος απανθρακώθηκε και αυτό ήταν όλο.
- Που συνέβη αυτό; Στη Γαλλία;
- Αναρωτιέμαι αν του αρνήθηκαν να του δώσουν τις στάχτες και αν ναι, με ποιο δικαίωμα...
- Δεν έχεις να πούμε τίποτα πιο ευχάριστο; Εντάξει θα πούμε...
- Μην ανησυχείς. Πες μου... Στην συγκεκριμένη στιγμή είναι κανένας που να σταματά να είναι αυτό που νομίζει ότι είναι;
- Ξέρεις, δεν μου αρέσουν τα περίπλοκα...
- Μου κόβεις τον ώμο, θα λέω: "Εγώ και ο ώμος μου." Μου κόβεις και τον άλλον μου ώμο, θα λέω: "Εγώ και οι δύο ώμοι μου." Μου βγάζεις, μου βγάζεις το στομάχι, τα νεφρά, υποθέτοντας ότι κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό, και θα λέω: "Εγώ και τα σπλάχνα μου." Με πιάνεις;
- Χμμμ ου ναι, φυσικά...
- Και τώρα, αν μου έκοβες το κεφάλι θα έλεγα: "Εγώ και το κεφάλι μου" ή "Εγώ και το σώμα μου;" Τι δικαίωμα έχει το κεφάλι μου να αποκαλεί τον εαυτό μου εγώ; Ε; Τι δικαίωμα;
Αυτό είναι ποίηση φίλοι μου...
Stelios Passaloukos
0 Σχόλια