Αργύρης Λούλατζης «Κουβέντες με τους ουρανούς»

Θα σκεπάσω    με τις λέξεις μου
Τη γη που βούλιαξε η καρδιά μου
Και τον αλλοπαρμένο κόσμο μια φορά
Θα πνίξω στη χαρά μου

Ψυχή μου αν ραγίσεις
Κουβέντες με τους ουρανούς να ανοίξεις
Ελαφριά σαν αεράκι να χάνεσαι
Πάνω απ' του κόσμου το μαράζι

Πόσα είδες καλοκαίρια
Πρόσωπα, φίλους, μεσημέρια
Αθάνατες ας ήταν οι στιγμές
Να δέναμε τα χέρια