μειλίχιον Δία, παγγενέτην, βιοδώτορα θνητών,
Ζήνα μέγαν, πολύπλαγκτον, αλάστορα, παμβασιλήα,
πλουτοδότην, οπόταν γε βρυάζων οίκον εσέλθηι,
έμπαλι δέ τρύχοντα βίον θνητών πολυμόχθων:
εν σοί γάρ λύπης τε χαράς κληίδες οχούνται.
τοιγάρ τοι, μάκαρ, αγνέ
πολύστονα κήδε' ελάσσας,
όσσα βιοφθορίην πέμπει κατά γαίαν άπασαν,
ένδοξον βιοτής γλυκερόν τέλος εσθλόν οπάζοις.
[To theDaemon]
Thee, mighty-ruling, Dæmon dread, I call,
Mild Jove, life-giving, and the source of all:
Great Jove, much-wand'ring, terrible and strong,
To whom revenge and tortures dire belong.
Mankind from thee, in plenteous wealth abound,
When in their dwellings joyful thou art found;
Or pass thro' life afflicted and distress'd,
The needful means of bliss by thee supprest.
'Tis thine alone endu'd with boundless might,
To keep the keys of sorrow and delight.
0 Σχόλια