Kamelot - Moonlight με τον Γιάννη Ρήγα

Στις 3.04' η Σελήνη εισέρχεται στην Πανσελήνια Φρενίτιδα! και σκέφτομαι... Τι παραπάνω να σχολιάσεις, σ' αυτό το τραγούδι, αυτή τη βραδιά απ' όσα οι στίχοι του ξεδιπλώνουν; Δεν νομίζω ότι διαφωνείτε...... /...... Ποτέ μου δεν επιδίωξα την συμπάθεια του συστήματος, γεμίζοντας ανησυχία βλέποντάς τους με χαμόγελα μπροστά στη δυστυχία... Μερικές προφυλάξεις θα έσωζαν κάτι από μένα, αν είχα και τη θέληση να περιμένω για λίγο!... Είσαι κι εσύ, όμως, που κόβεις σαν μαχαίρι τη σιωπή!... αν και γνωρίζεις πως η συγγνώμη δεν είναι μόνο δική μου!... Τo Φεγγαρόφωτο χύνεται πάνω μου καθώς ψάχνω τις σκιές μες την κρυψώνα τους... Το φεγγαρόφωτο σέρνεται στο κορμί μου, όπως εσύ, μη μπορώντας ν' αντέξεις την περηφάνια μου!... Και πώς να επανορθώσεις για μια ζωή γεμάτη παραπλάνηση κι απάτη, όταν φτάνοντας το πρωινό η καρδιά μα κι η ψυχή σου στάζουν από κενό!... Συνέχισε να κόβεις με μαχαίρι την σιωπή ακόμη και στο τελευταίο μου προπύργιο... Συνέχισε, όσο κι αν ξέρεις ότι δεν είμαι εγώ που θα φορτωθώ όλη την υπαιτιότητα!... Και το φεγγαρόφωτο συνεχίζει να με βρέχει καθώς αρμενίζω προς τα μυστικά σου και να με τυλίγει σύγκορμα, όπως εσύ τυλίγεσαι με το ψέμα σου!... Μπορείς όμως, ακόμη, ν' αστράψεις σαν ασημένιο φως μες το σκοτάδι, καθώς ο κόσμος έγινε θρύψαλα κι εγώ χρειάζομαι ακόμη το φως σου σαν οδηγό!... Και το φεγγαρόφωτο συνεχίζει να πέφτει πάνω μου και να μ' αγκαλιάζει, έτσι ακριβώς όπως εσύ, όταν υπέκυπτες απέναντι στην περηφάνια μου...
Γιάννης Ρήγας

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια