Οι ψυχές των πολεμιστών…

Βρώμικο πρωινό   μετά την μάχη
που τελείωσε      
                          κι ο κουρασμένος πια πολεμιστής
Γέρνει γονατιστός να πάρει
ευλογία απ' την θεά του  
                                             μητρόθεν
Έρχεται η χάρη  
                              ο ουρανός που συννέφιασε
Είναι ένα ακόνι βδελυρό στην καρδιά του  
το αίμα
πονά  
στα χόρτα
Κείτονται νεκρά παλικάρια     ο αέρας
Παίρνει τις ψυχές τους μακριά  
δείξε
το έλεός σου θεά     άφησε
να κουρνιάσουν στον παράδεισό σου
Αυτοί που έζησαν με τιμή και
Με τιμή σβήσαν  
σαν μια φωτιά  
που πια δεν είχε άλλο τι να κάψει, και
Έσβησε
 γυμνή,
περήφανη
και αποφασισμένη..

Στρατής Παρέλης