Bruce Dickinson - Eternal με τον Γιάννη Ρήγα

Είναι αυτό το πολυσχιδές της προσωπικότητας, με δραστηριότητες ετερόκλητες σε επιπόλαιη θεώρηση (τραγουδιστής, καθηγητής ιστορίας, πιλότος, marketing director, ηθοποιός, συνθέτης) αλλά συνθέτει εκείνο που με προσελκύει περισσότερο... Ποιητής!... Επειδή αυτή η ιδιότητα, σε υποχρεώνει, θέλεις δεν θέλεις να περάσεις απ' όλα τα... διαμερίσματα των "πολυκατοικιών" της Κόλασης και του Παραδείσου για ν' αποστάξεις τις πολύτιμες σταγόνες του ποτού που θα προσφέρεις... Ποίηση, χωρίς αγγελικό, αλλά και διαβολικό συστατικό συνταγής, θα βγει...άνοστη, από το φούρνο της ψυχής σου και θα έχεις καεί, χωρίς αντίκρυσμα!... Ο Bruce Dickinson, όμως, καίγεται άξια σ΄αυτή τη Θεία Πυρά...
....................................................
Στις άκρες του σύμπαντος ο κόσμος καμπυλώνεται…
Όπως ένα φωτοστέφανο!
Κοιτάξτε ένα κοτσύφι που πετάει!...
Κοιτάξτε το!… έξω απ’ το παράθυρό μου!...
Κάπως έτσι, ο Διαστημάνθρωπος ήρθε στη Γη
Από το Άγνωστο
Δεν κατάφερε ν’ ανακαλύψει την αλήθεια, εδώ που έφτασε
Έτσι έστρεψε το βλέμμα… στους Ουρανούς!
Σ’ εκείνες τις μέρες, παλιά, ήμασταν Αιώνιοι
Αλλά τώρα απομείναμε Αναμνήσεις
Φρόντισαν να μας κρύψουν μακριά και έντεχνα…
Αλλά ήμασταν οι μοναδικοί
Που ποτέ δεν ξεχάσαμε εκείνους τους Ήρωες που είχαν έρθει
Ποτέ ξανά!...
Στις άκρες του σύμπαντος ο κόσμος καμπυλώνεται…
Όπως ένα φωτοστέφανο!
(Ψίθυρος: … Μήπως μισείτε το φωτοστέφανο;…)
Κοιτάξτε ένα κοτσύφι που πετάει!...
Κοιτάξτε το!… έξω απ’ το παράθυρό μου ,
(Ψίθυρος: … Λες να κάνει το θανατηφόρο άλμα;…)
Σ’ εκείνες τις μέρες, παλιά, ήμασταν Αιώνιοι
Αλλά τώρα απομείναμε Αναμνήσεις
Φρόντισαν να μας κρύψουν μακριά και καλά…
Τώρα, ζούμε στην ειρήνη της άγνοιας
Μέσα στο βαθύ γαλάζιο…
Μέσα στο βαθύ γαλάζιο…
Αλλά στα βάθη της εξόριστης μνήμης
Ποτέ δεν ξεχάσαμε εκείνους τους Ήρωες που είχαν έρθει…
Ήμασταν Αιώνιοι…
Ποτέ Ξανά…
Ποτέ Ξανά…
.......................................................
Καλό σας Ξημέρωμα σε μια Όμορφη Εβδομάδα και Καλό Μήνα._
Γιάννης Ρήγας