Σκοτάδι, ο παλιός μου φίλος. Με τ' όραμα που φύτεψε στο μυαλό μου κι αυτό παραμένει, οδηγώντας με σε δρόμους στενούς, όπου στ' ασθενικό φως από το αναβόσβημα, τα μάτια πληγώνονται από την εικόνα του απρόσμενου πλήθους!... Μυριάδες και περισσότεροι ίσως!... Να αρθρώνουν λέξεις χωρίς να μιλούν!... Να βυθίζονται σε ήχους ομιλίας χωρίς ν' ακούν!... Να γράφουν τραγούδια που ποτέ δεν θα τραγουδηθούν!... Και κανείς να μην τολμά να διαρρήξει την Σιωπή! «Ανόητοι!... Η Σιωπή είναι Καρκίνος που εξαπλώνεται»... τόλμησα να πω!... Αλλά οι λέξεις μου έσβησαν σαν σταγόνες βροχής σε σιωπηλό πηγάδι! ............ /............ Εκλάμψεις από τους εκπληκτικούς στίχους, στους οποίους μπορείτε να "κοινωνήσετε των αχράντων μυστηρίων" καθώς ξεδιπλώνονται οι εικόνες και φυσάει ο άνεμος μιας ήπιας, φαινομενικά, μουσικής... Οι "εκρήξεις" της έπονται... Ασυνείδητα!... Επειδή απαιτούν πολύ μεγαλύτερα υπαρξιακά πεδία... Όταν το ωστικό κύμα γίνει συνειδητό ίσως είναι αργά... επειδή η λέξη Σιωπή... έχει και δεύτερη ανάγνωση... Απουσία!... Οι μέρες που περνάμε δεν την συγχωρούν... Κι έπειτα θα είναι πολύ αργά... Προτιμώ ν' αφήσω έτσι, σαν ελαφρό αεράκι, το μήνυμά μου...
Καλό Ξημέρωμα!..
Γιάννη Ρήγας
Καλό Ξημέρωμα!..
Γιάννη Ρήγας
0 Σχόλια