Κι εκεί που είχα γείρει, μόνος στο κρεββάτι μου, κάποιες φωνές, αδύναμες αρχικά άρχισαν να δυναμώνουν και να με καλούν... Θα νιώθατε τεράστια έκπληξη αν μαθαίνατε τι μου έλεγαν!... Έτσι, ξαφνικά, πετάχτηκα έξω απ' αυτό που λέμε "πραγματικότητα". Πονάει, όμως, το να σας τα περιγράψω όλα!... Επειδή κάποιες εμπειρίες που ζούμε ολομόναχοι, μας αναγκάζουν να τρέχουμε πολύ μακριά για να επουλώσουμε τις πληγές!... Αλλά οι πληγές δεν είναι αυτές της εμπειρίας, μα αυτές της "πραγματικότητας" όπως μας "έμαθαν" να την αποκαλούμε!... Δεν είμαι ο μόνος που έζησα κάτι τέτοιο. Απλά έτυχε να κρατήσω την ανάμνησή του. Και δεν είμαι πια ο ίδιος... Σπάστε κι εσείς τα τείχη!... Αφεθείτε στο φως που θα δείτε να προβάλλει!... Όσο κι αν πονέσετε για το παρελθόν σας, όσο κι αν αιμορραγούν οι πληγές, μη φοβηθείτε!... Είναι το Νέο, που γεννιέται μέσα σας και γδέρνει αυτό που απορρίπτεται... Δεν είμαι ο μόνος που έζησα κάτι τέτοιο!... Όλοι το ζούμε, αλλά μας έμαθαν να το σβήνουμε!... Αφεθείτε στο Φως!... Σπάστε την πόρτα!... κι ένα πρωτόφαντο ουράνιο τόξο θα πλημμυρίσει το γκρίζο της πόλης! ................. / ................ Κάπως σαν τα παραπλήσια λόγια του τραγουδιού και τις εικόνες από το εμπνευσμένο βίντεο, που ίσως να μην είναι και τόσο φανταστικές, όπως αυτό που αποκαλούν "πραγματικότητα" ισχυρίζεται... Βλέπετε, οι τεράστιες περίοδοι πλύσης εγκεφάλου από άνομα οργανωμένα συμφέροντα, έχουν σε πολύ μεγάλο βαθμό επηρεάσει την αίσθηση του πραγματικού... Μην ανησυχείτε όμως... Πάντα έρχονται περίοδοι και στην παγίδα που στήνουν αιχμαλωτίζονται οι ίδιοι... Μια απ' αυτές είναι και οι μέρες που περνάμε... Όσο τους βλέπετε ή ακούτε να ωρύονται για κινδύνους, αυτοί δεν αφορούν εσάς... για τους δικούς τους κινδύνους σκούζουν... Είναι αργά όμως... Ο "Λύκος" του παραμυθιού για τον οποίο σας κινητοποιούσαν ούτε που θα σας κοιτάξει... Για τους ΤρομοΚράχτες (προσοχή στη λέξη) ακονίζει τα δόντια του. Εσείς Απολαύστε το θέαμα.... Καλό Ξημέρωμα....
0 Σχόλια