Ποτέ της δεν είχε ζήσει έτσι, ανεπιφύλακτα, κι ο λόγος ήταν ότι πάντα υπήρχε ο κίνδυνος να πονέσει, να πληγωθεί. Ο πόνος, λοιπόν, ή ο φόβος του πόνου, είναι ανασταλτικός παράγοντας. Κάπου, όμως, σε κάποια, βαθύτερη περιοχή, ο άνθρωπος θα πρέπει να έχει την ικανότητα να ζει με μεγάλη ένταση, χωρίς επιφύλαξη, γιατί δεν θα προσκολλάται στις εμπειρίες του κι έτσι δεν θα πονά.
...Να ζεις έντονα, καυτά, την κάθε εμπειρία κι όμως ν' αγαπάς χωρίς επιφυλάξεις, με ολόκληρο το είναι σου. Να ξοδεύεσαι, να χύνεις το αίμα σου, να δίνεσαι ολόκληρη σε κάθε εμπειρία, να θυσιάζεις τα πάντα, όχι για κάποιο κέρδος, αλλά γιατί δεν θα μπορείς να μην δίνεις το είναι σου, την ουσία σου. Να ζεις έτσι ώστε τίποτα να μη μένει αβίωτο ή μισοβιωμένο. Ωστόσο, δεν μπορούσε να διανοηθεί πως θάταν δυνατό να ζήσει έτσι τώρα που την είχε εγκαταλείψει εκείνο το βαθύτερο ρεύμα της ζωής. Μόνο εκείνο μπορούσε να ζήσει έτσι... ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΖΑΚΑ,
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια. Ο ένας μου εαυτός , αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος, είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Henry David Thoreau
« Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους .”
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας...Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε….
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Τραγουδια που ξεχωρισαμε τη χρονια που μας περασε
MUSIC CHANNEL
Και η ροκ είναι τούτο - Πέτρα που κυλάει, ανατρέπει, αμφισβητεί, δεν πείθεται και δε σταματάει, κόντρα στα κρατούντα, κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα
%20(1).jpg)
0 Σχόλια