Υπάρχουν μερικά τραγούδια μεγάλης αξίας, που χάνονται επειδή βρέθηκαν όχι μόνο σε λάθος περιβάλλον αλλά κι επειδή ούτε οι ίδιοι οι δημιουργοί τους τα πίστεψαν όσο έπρεπε. Μέσα στον παροξυσμό της bubble gum music των 60's, αυτό βρέθηκε στο flipside μιας μεγάλης τότε επιτυχίας Simon Says (Κάτι σαν το "νιάου νιάου βρε γατούλα" το δικό μας). Πούλησε εκατομμύρια αλλά στοιχηματίζω ότι πολύ λιγότεροι μπήκαν στον κόπο να γυρίσουν το 45άρι από την άλλη πλευρά κι απ' αυτούς που το έκαναν οι περισσότεροι θα το προσπέρασαν... Ευτυχώς, o καλός μου φίλος Silvios Vassiliou είχε το βίτσιο ν' ακούει πρώτα την δεύτερη πλευρά των επιτυχιών κι αξιωθήκαμε να κοινωνήσουμε την αξία του. Από τα διαμάντια της, ανατέλλουσας τότε, ψυχεδέλειας. Φυσικά και θα παραθέσω τους στίχους που μαζί με την θαυμάσια μουσική μετατρέπουν τις Reflections σε πολύτιμους Treasures!... I'm gonna take you to a place where everyone is treated the same, Don't worry 'bout them asking of your creed, nationality or name. In this place it doesn't matter if you're wrong or right Or if you can hear and talk and have normal sight. In this place you get what you lacked on earth, Of pleasure and leisure and love A new rebirth. It doesn't take long and believe me you'll get there fast, And once you get there bury the past. Once you get there there'll be no need of escape. You do what you want and what you want you just take. No crying, hatered, greed or shame, No reputation to develop no need to acquire fame. In this place you get what you lacked on earth, Of pleasure and leisure and love A new rebirth. It doesn't take long and believe me you'll get there fast, And once you get there bury the past Γιάννης Ρήγας
“Η μουσική μάς διδάσκει το πέρασμα του χρόνου. Διδάσκει την αξία της
στιγμής, δίνοντας στη στιγμή αξία. Και μετά μας προσπερνάει. Δεν
φοβάται να χαθεί.”
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής.
Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα.
Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως.
Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας.
Ο πόνος περικλείει ελευθερία.
Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια.
Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς.
Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια.
Η συλλογή των κομματιών μας.
Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ.
Όλα είναι δρόμος.
— Σταύρος Σταυρόπουλος
Η μουσική είναι δική μας.
Είναι εμείς.
Και όπως εμείς, είναι πάντα εδώ.
Μας περιβάλλει σαν τα άπειρα σωματίδια της ζωής.
Δεν φαίνεται.
Μόνο νιώθεται.
Όπως η ζωή.
Η Ροκ Είναι Τούτο
Πέτρα που κυλάει,
ανατρέπει, αμφισβητεί,
δεν πείθεται και δε σταματάει,
κόντρα στα κρατούντα,
κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα.
Henry David Thoreau
«Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους.»
Alexis Korner
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια.
Ο ένας μου εαυτός, αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος,
είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Robert Fripp
«Η μουσική είναι το κρασί
που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής.»
Alan Watts
“When we dance, the journey itself is the point,
as when we play music the playing itself is the point.
And exactly the same thing is true in meditation.
Meditation is the discovery that the point of life
is always arrived at in the immediate moment.”
Μουσικό Ξόρκι
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας... Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
Archive
Author Details
Always Somewhere ॐ Travelling through sound & silence
ON AIRΤώρα παίζει: Travellers StoriesΖωντανή Ροή – Μουσική Περιπλάνηση μέσα από Rock Ιστορίες
0 Σχόλια
Μοιράσου τις σκέψεις σου για τη μουσική – κάθε άποψη προσθέτει στο ταξίδι μας.
EmojiΈχεις προτάσεις; Κομμάτια που αγαπάς;
γράψε μας τι σκέφτεσαι!