Οι άνθρωποι ζουν μέσα στη σκλαβιά, αλλά για να καταλάβουμε την αιτία αυτής της σκλαβιάς, αρκεί να δούμε πώς ζουν οι άνθρωποι, τι αποτελεί το σκοπό της ύπαρξής τους, ποιο είναι το αντικείμενο των επιθυμιών τους, των παθών και των φιλοδοξιών τους, τι σκέφτονται, για ποια πράγματα μιλάνε, τι υπηρετούν και τι λατρεύουν. Σκεφτείτε πού ξοδεύονται τα λεφτά της πολιτισμένης ανθρωπότητας στην εποχή μας – ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος τον πόλεμο, που απαιτεί το υψηλότερο τίμημα και όπου συμμετέχουν ολόκληρα πλήθη. Αν σκεφτούμε για λίγο αυτά τα ζητήματα, γίνεται φανερό ότι η ανθρωπότητα, έτσι όπως είναι τώρα, με τα σημερινά της ενδιαφέροντα, δεν μπορεί να περιμένει τίποτε το διαφορετικό από αυτό που έχει. (.) Η ανθρωπότητα είναι η εικόνα του ανθρώπου. Μπορούμε να πούμε ότι παρατηρούμε στη ζωή μια υπεροχή των πιο υγιών στοιχείων; Αν συγκρίνουμε την ανθρωπότητα με έναν άνθρωπο βλέπουμε πολύ καθαρά την ανάπτυξη του ψεύτικου, του δήθεν, σε βάρος του φυσικού, του πραγματικού. (.) Ο σημερινός πολιτισμός έχει ανάγκη από αυτόματα. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άνθρωποι χάνουν τις επίκτητες ιδιότητες της ανεξαρτησίας τους και μετατρέπονται σε αυτόματα, σε μηχανές. Είναι αδύνατον να πει κανείς πού βρίσκεται το τέλος σε όλα αυτά και πού η διέξοδος – ή αν υπάρχει τέλος και διέξοδος. Ένα μόνο είναι βέβαιο, ότι η σκλαβιά του ανθρώπου αυξάνει όλο και πιο πολύ. Ο άνθρωπος γίνεται ένας πρόθυμος σκλάβος. Δεν χρειάζεται πια αλυσίδες. Αρχίζει να αγαπάει τη σκλαβιά του, να είναι περήφανος γι’ αυτήν. Κι αυτό είναι το πιο τρομερό πράγμα που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο.
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής. Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα. Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως. Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας. Ο πόνος περικλείει ελευθερία. Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια. Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς. Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια. Η συλλογή των κομματιών μας. Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ. Όλα είναι δρόμος.
Σταύρος Σταυρόπουλος
« Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους .”
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας...Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε….
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
MUSIC CHANNEL
Και η ροκ είναι τούτο - Πέτρα που κυλάει, ανατρέπει, αμφισβητεί, δεν πείθεται και δε σταματάει, κόντρα στα κρατούντα, κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα
« Η μουσική είναι το κρασί που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής. ”
VIDEO OF THE WEEK
Alexis Korner
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια. Ο ένας μου εαυτός , αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος, είναι αυτός που κυριαρχεί...»
0 Σχόλια