PRIMORDIAL MOTHER

Johfra Bosschart

Αναρτήθηκε από Αέναος Ταξιδευτής

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχουν τραγούδια που παίζουν στις αναμνήσεις μου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής. Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα. Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως. Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας. Ο πόνος περικλείει ελευθερία. Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια. Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς. Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια. Η συλλογή των κομματιών μας. Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ. Όλα είναι δρόμος. Σταύρος Σταυρόπουλος

Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα. Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα. Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας...Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε…. Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.