Ένα από τα σημαντικότερα ρόκ συγκροτήματα της δεκαετίας του '70.- Στέλιος Φωτιάδης (μπάσσο-φωνή)- Δέσποινα Γλέζου (φωνή-κιθάρα)- Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος ''Τσάρλι'' (κιθάρα-φωνή)- Chris King(φωνή)Το συγκρότημα δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από τον Στέλιο Φωτιάδη ,τον Ιπποκράτη Εξαρχόπουλο και την Chris King.Η Δέσποινα Γλέζου προστέθηκε στο group τον Αύγουστο του 1972 με την συμφωνία να παραμείνει στο συγκρότημα μόνο δύο μήνες,ώστε να λάβουν μέρος στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.Έχοντας μιά προϊστορία η Δ.Γλέζου στο ελληνικό rock τραγούδι από το 1967, όπου συνεργάστηκε με τον Γιώργο Ρωμανό,τον Διονύση Σαββόπουλο,τα Μπουρμπούλια, και είχε εμφανιστεί στο ιστορικό rock club ''Κύτταρο''μαζί με τους SOCRATES και τους ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ,ενώ κάποια στιγμή υπήρξε και μέλος των POLL .Το 1972 με το τραγούδι ''Δώσ' μου το χέρι σου'',πέρνουν μέρος στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και κερδίζουν το βραβείο του καλύτερου προτοεμφανιζόμενου συνθέτη και εκτελεστή .Το single που κυκλοφόρησε γνώρησε μια ευρεία εμπορική αποδοχή,πουλώντας μέσα σε ένα μήνα εννιά χιλιάδες αντίτυπα. Έπειτα άπό αυτήν την επιτυχία η Δ.Γλέζου παραμένει στο συγκρότημα μέχρι το 1975. Το 1974 αποχωρούν ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος και η Chris King και αντικαταστάθηκαν από την Ρένα Παγκράτη και τον Μιχάλη Λαμπρόπουλο.Το συγκρότημα συνεχίζει και εμφανίζεται σε διάφορους χώρους όπως το club ΕΛΑΤΗΡΙΟ μαζί με τους SOCRATES και τα ΑΝΑΚΑΡΑ.Μετά από λίγους μήνες το συγκρότημα διαλύεται...
Η ακινησία είναι θάνατος. Στάση ζωής. Το τέλος μπορεί να περιμένει λίγο ακόμα. Πριν χαθούμε. Λίγο ροκ ακόμα πριν μας αγκαλιάσει οριστικά το φως. Η μουσική είναι μονάδα μέτρησης για μας. Ο πόνος περικλείει ελευθερία. Όνειρα που καίγονται σαν κεριά, αφήνοντας σημάδια στα χέρια. Χαρίζει σιωπές. Μας κάνει πιο δυνατούς. Στο φόβο του ταξιδιού κρύβεται η συνέχεια. Η συλλογή των κομματιών μας. Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ. Όλα είναι δρόμος.
Σταύρος Σταυρόπουλος
Post Top Ad
Henry David Thoreau
« Όταν ακούω μουσική,
Δεν νιώθω κανέναν κίνδυνο.
Είμαι άτρωτος.
Δεν βλέπω εχθρό.
Είμαι συγγενής με τους παλαιότερους χρόνους και με τους νεότερους .”
Η μουσική, το φεγγαρόφωτο και τα όνειρα, είναι τα μαγικά μας όπλα.
Το φεγγάρι που επιμηκύνει τις σκιές κάνοντας τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα.
Τα όνειρα να είναι μέρος του εαυτού μας...Ναι… και τι θλίψη να ξυπνάμε….
Και μέσα στα σπλάχνα της μουσικής να ταξιδεύει η σκέψη μας.
MUSIC CHANNEL
Και η ροκ είναι τούτο - Πέτρα που κυλάει, ανατρέπει, αμφισβητεί, δεν πείθεται και δε σταματάει, κόντρα στα κρατούντα, κόντρα σε όσα οι άλλοι θεωρούν δεδομένα
« Η μουσική είναι το κρασί που γεμίζει το φλιτζάνι της σιωπής. ”
VIDEO OF THE WEEK
Alexis Korner
«Σε όλη μου τη ζωή πρέπει να υπέφερα από βαριά σχιζοφρένεια. Ο ένας μου εαυτός , αυτός που ακούει ό,τι δεν μπορεί να παίξει ο άλλος, είναι αυτός που κυριαρχεί...»
Music is our, it is us, and like us it is always here surrounding us, like the infinite particles that make up life, it cannot be seen, but can only be felt, like life!"
0 Σχόλια