Τόσο απλό...Τόσο θαυματουργό...
Βγάζω το κλειδί και ξεκλειδώνω.
Τόσο απλό. Το είχα πάντα μέσα μου.
Σκουριασμένο από την αχρησία, χαμένο μέσα σ' ένα σωρό από σκουπίδια, κάτω από την απληστία, τη φιλοδοξία, τη ζήλια, τη ματαιότητα.
Ανασύρω το χρυσό κλειδί από το σωρό, το ξεπλένω και λάμπει, όπως πάντα το Xρυσάφι.
Κι ο κόσμος μου γεμίζει Φως...
Όμηρος Αβραμίδης, Η αγάπη είναι το μυστικό, 2004
0 Σχόλια
Μοιράσου τις σκέψεις σου για τη μουσική – κάθε άποψη προσθέτει στο ταξίδι μας.
EmojiΈχεις προτάσεις; Κομμάτια που αγαπάς;
γράψε μας τι σκέφτεσαι!