Η κραυγή της πεταλούδας (Απόσπασμα)

Η ανθρώπινη μου μορφή έχει παραλύσει, γιατί δε βρίσκομαι μέσα σε αυτή.
Έπρεπε να πάρω τη δικιά σου μορφή για να μ’ αγγίξεις και να με πάρεις στη δικιά σου γη.
Στη γη σου, όπου αντί για λουλούδια, φυτρώνουν παιδιά και αντί για άνθη, γεννιούνται αλήθειες.
Τα σύννεφα σου είναι φτιαγμένα από λιωμένα κεριά που, όταν βρέχει, καίνε αυτούς που δεν πιστεύουν στις προνύμφες...
Μανώλης Σιμιτσάκης


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια