Είναι, λοιπόν, ένας ελικοειδής μοναχικός δρόμος που λες και δεν έχει τέλος... Που πρέπει όλοι μας να τον περάσουμε αν και ξέρουμε πως αυτό θα γίνει μόνο μια φορά!... Αν είναι να 'ρθεις κι εσύ μαζί μου, δεν θα πρέπει να μου δώσεις το χέρι σου;... Ξέρεις, αυτό που ακούγεται σαν απλό μπουμπουνητό, ίσως να 'ναι τυφώνας!... κι αυτό που φαίνεται σαν αστραπή, είναι απλά ένα blues από την κιθάρα μου, που δεν είναι ίσως τόσο ελκυστικό όταν μαζεύονται τα σύννεφα της βροχής... Ναι... Ναι.. Θα ήθελα να ήταν πρωινό, επειδή η νύχτα είναι πάντα τόσο μακριά και μ' έναν ουρανό ανεμοδαρμένο δεν είναι καθόλου όμορφη... Ίσως, όμως, αύριο να είναιi η δική μου μέρα, επειδή κανείς δεν γνωρίζει το γύρισμα του τροχού............. / ... Rory Gallagher! Καθώς τραγουδά και παίζει αγγίζει συνειδητό κι ασυνείδητο μ' ένα περίεργο χάδι που κάνει μέσα σου ν' ανασαλεύουν άγνωστα υπαρξιακά στρώματα, φτιάχνοντας ένα τοπίο σαν αυτό του μοναχικού δρόμου. Αυτόν που ενώ σ' ελκύει να τον ταξιδέψεις, τραβώντας σε σαν Σειρήνα, σε κάνει να καλείς, ενδόμυχα, τον φύλακα άγγελό σου!... επειδή αυτό το τοπίο, τόσο μοναχικό και τόσο μυστηριώδες ταυτόχρονα, είναι η πιο απλή, συμβολική, απεικόνιση της ίδιας σου της ζωής!... Μαγικό τραγούδι το Lonesome Highway!... Αν τύχει ν' ακουστεί ξαφνικά ενώ οδηγείτε μόνοι σε τέτοιο δρόμο, καλύτερα να σταματήσετε!... Επειδή είναι παράτολμο να πείτε ότι γνωρίζετε... τι υπάρχει μετά τη στροφή στο βάθος!
Γιάννης Ρήγας
0 Σχόλια