Άντεξε αδελφέ μου, αυτή την δύσκολη ώρα. Αυτή την κρίσιμη στιγμή ανάμεσα στους αιώνες, μην ξεχάσεις τον εαυτό σου. Μην σταματήσεις να τον αγαπάς λεπτό.
Αξίζεις κι ας μην έχεις αυτή την στιγμή τα απαραίτητα χρήματα για να ζεις αξιοπρεπώς. Η αξιοπρέπεια σου είναι κάτι πιο βαθύ. Είναι κάτι περισσότερο ουσιαστικό. Η αξία σου δεν είναι θέμα διακανονισμού. Την αξία σου την ορίζεις εσύ και μόνον εσύ.
Κι αν από συνήθεια την έχεις ορίσει με χρέη, θυμήσου πως υπήρχες πριν από αυτά, υπάρχεις ακόμα και με αυτά και πως θα υπάρχεις και μετά από αυτά.
Η Ζωή συνεχίζεται.
Η Ζωή θα συνεχιστεί και μετά που θα τελειώσουν τα ψέματα.
Η Ζωή δεν ορίζεται με τα χρέη, τις ισοτιμίες και τους διακανονισμούς.
Η Ζωή δεν αποτυγχάνει, τα συστήματα των ανθρώπων αποτυγχάνουν.
Τα συστήματα αποτυγχάνουν, όχι εσύ.
Θυμήσου και μην χάνεις τον Εαυτό σου.
Πολύ περισσότερο θυμήσου ότι δεν φταις, όσα λάθη κι αν νομίζεις ή σου είπαν ότι έκανες.
Διακόσια χρόνια σχεδόν, δοκιμάζεται η ανθρωπότητα, με οικονομικά αδιέξοδα. Σε λίγο θα είναι ολοφάνερο, ότι πολλοί άνθρωποι θα επιλέγουν σταθερά και μόνιμα την ανθρωπιά, την αλήθεια και πάνω από όλα την αγάπη.
Βγες για λίγο πιο έξω. Βγες για λίγο από το σκηνικό που σου παρουσιάζουν και παρατήρησε. Αν δεις το παιχνίδι από άλλη πλευρά, θα καταλάβεις πόσο χρήσιμο είναι. Έχεις σκεφτεί τι μαθαίνουμε σαν ψυχές αυτά τα χρόνια; Μαθαίνουμε πώς να νικάμε τον οικονομικό μας φόβο.
Αυτά τα διακόσια χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας, αφήσαμε να μας κυριεύσει ο φόβος της ύλης. Ξεπουλήσαμε τα πάντα από την ουσία μας. Χρησιμοποιήσαμε με γενναιότητα το τελευταίο και μεγαλύτερο μας χαρτί, αυτό της ανθρώπινης ανάγκης, σαν δικαιολογία και υποκύψαμε στα συμφέροντα αυτών που ορίσαμε σαν διαχειριστές της αξίας μας. Δες πόσο καλά παίζουν τον ρόλο τους. Αυτή η αυτονόητη λοιπόν ανθρώπινη ανάγκη είναι πάνω και πίσω από όλα αυτά που ζούμε τώρα. Δεν μπορούμε πλέον να φοβόμαστε.
Ας παραδεχτούμε ότι οι περισσότεροι από εμάς, δεν πεθάναμε, όπως φοβόμασταν, επειδή δεν έχουμε τα χρήματα να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά πιθανότατα θα ζούμε και μετά από όλα αυτά και θα τα διηγούμαστε. Σε πολύ λίγα χρόνια θα έχουμε μάθει πλέον. Μέσω αυτής της γνώσης μας θα βάλουμε ένα τέλος στον οικονομικό μας φόβο.
Θα έχουμε μάθει όμως και κάτι πιο σημαντικό. Να διαχειριζόμαστε το χρήμα με αγάπη. Να χρησιμοποιούμε την ύλη για τους σκοπούς του Πνεύματος.
Αυτός είναι ο σκοπός μας εξ αρχής. Να σεβαστούμε την ανάγκη μας αλλά και των άλλων εξίσου.
Θα καταλάβουμε πως αν μόνο ένας έχει χρήμα, είναι μια κατάσταση που δεν αντέχει για πολύ, γιατί πονούν πολλοί. Αν όλοι έχουν χρήμα, κανένας δεν θα το χρειάζεται, γιατί δεν θα λείπει από κανέναν.
Πιθανώς να μην μείνει τίποτα όπως το ξέρουμε από την παγκόσμια οικονομία. Τόσο γενναίοι είμαστε εμείς οι άνθρωποι.
Πιθανώς να βρούμε γρηγορότερα τις ενδιάμεσες λύσεις. Ας μην γελιόμαστε όμως, δεν θα είναι αυτές που θα είναι προσωρινά ανακουφιστικές. Δεν θα είναι αυτές που θα δίνουν απλώς διεξόδους στην πίεση. Αλλά θα είναι αυτές που γνώμονα θα έχουν τον άνθρωπο και τις αρετές του. Δεν κάναμε τόσο κόπο για να συμβιβαστούμε. Τώρα πλέον τα θέλουμε όλα. Κι όταν η ανθρωπότητα θέλει κάτι, πάντα το πετυχαίνει.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η Ζωή θα συνεχιστεί.
Από εμάς εξαρτάται τι ρόλο θα παίξουμε.
Με Φως, με Αγάπη και Δύναμη!
“Copyright υλικού © Γεώργιος Νικηταΐδης, για το http://www.enorasis.edu.gr/?p=6575
0 Σχόλια