Πάνος Μπούσαλης - Γκέμμα

Στέρφες έχουν μείνει οι βραδιές
κι έπεσαν τα όνειρα σε ξέρες
κι έμειναν ασάλευτες οι μέρες
σαν να 'ριξαν άγκυρα στο χτες

όμορφη θα έρθει η αυγή
όσο κι αν κρατήσει το σκοτάδι
μέσα από της Αίτνας το πηγάδι
μια καινούρια άνοιξη θα ρθει

Κι όσοι ταξιδέψουν για τη Γκέμμα
πίσω δεν γυρίζουνε ξανά
γίνονται διαμάντια πορφυρά
μες της αποχώρησης το ρέμα

Είναι ένα άστρο εκεί ψηλά
φέγγει ακόμα κι όταν υποφέρεις
κι όταν το κοιτάξεις τότε ξέρεις
ξέρεις πως ποτέ δεν είναι αργά

Κι όσοι ταξιδέψαν για τη Γκέμμα
πίσω δε γυρίσανε ποτές
κόψανε του θάνατου τα γκέμια
κι έγιναν του χάρου γελαστές