Όλες οι θρησκείες συνιστούν τη νηστεία ως άσκηση κάθαρσης. Δεν πρέπει όμως να αντιλαμβανόμαστε τη νηστεία μόνο σε σχέση με το υλικό επίπεδο. Αν έχουν διεισδύσει ακαθαρσίες στο φυσικό μας σώμα και προκαλούν διαταραχές, μπορεί να αποβληθούν με μια (λογική, εννοείται) αποχή από την τροφή. Μπορεί όμως και στο αστρικό και το νοητικό μας σώμα να διεισδύσουν ακαθαρσίες με μορφή κατώτερων συναισθημάτων και επιθυμιών, ή εσφαλμένων σκέψεων και κρίσεων. Σκέψεις, συναισθήματα και επιθυμίες αυτού του είδους είναι οντότητες του σκότους, οι οποίες αναγκάζουν τους ανθρώπους να δέχονται κάποιες τροφές που εκείνες χρειάζονται. Γιατί οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι επιθυμίες είναι έμβια όντα, άρα έχουν ανάγκη τροφής.
Προκειμένου να απαλλαγεί απ’ αυτές τις σκοτεινές οντότητες, ο άνθρωπος πρέπει να τις αφήσει κατά κάποιο τρόπο νηστικές. Δηλαδή όχι μόνο να πάψει να σκέφτεται και να αισθάνεται εγωϊστικά και επιθετικά, αλλά και να αντικαταστήσει αυτά τα στοιχεία με αντίστοιχα καθαρά και φωτεινά. Αν στερήσει απ΄αυτές τις οντότητες την τροφή που ζητούν, θα τους επιβάλει νηστεία, οπότε, φοβούμενες μήπως πεθάνουν της πείνας, θα τον εγκαταλείψουν. Οφείλουμε λοιπόν να αντιληφθούμε και κατ’ αυτόν τον τρόπο τη νηστεία, και να τη μεταφέρουμε και στο αστρικό και νοητικό επίπεδο.
Omraam Mikhael Aivanhov
0 Σχόλια