Σείριος Σαββαϊδης-Ηλιοτρόπαια

Τον τράγο τραγουδώ
όλη μέρα στον αγρό
και δύο πουλάκια στον ζευγά
ρίχνουν το σπόρο ολόγυρα
Γαία παμμήτειρα
Και σαν ο ήλιος έγειρε
στου κοκκινολαίμη το λαιμό
κι έγειρε το λιοτρόπιο
το βλέμμα του μαζί κι εγώ
για ν' αποκοιμηθώ
Μια κόρη έρινη μιαν ώρια ξωθιά
ήρθε σαν όνειρο σαν φεγγοβολιά
Κόρη οπού βαστούν
τα γονικά σου χώματα
οι κεραυνοί χρυσοκεντούν
το νυχτικό σου φόρεμα
δώσεμ' απόκριμα

Και μ' αποκρίνεται
δύναμ νιέ μου δύναμαι
ντύνω γω το δεντρόγυμνο
φιλιώνω και τ' αντρόγυνο
σιμά μου πλάγιασε
Αγκάλη και φιλί σταφύλι γλυκό
χάδι το χάδι άγιο στάχυ ξανθό
και την αυγούλα Φοίβε έλα να ιδείς
στεφάνι πλέξαμε για να το φορείς