Χόρχε Λούι Μπόρχες-Ο δημιουργός

Είμαστε το ποτάμι που επικαλείσαι,Ηράκλειτε
Είμαστε ο χρόνος.Η άυλη ροή του
παρασέρνει λιοντάρια και όρη
δακρύβρεχτους έρωτες,σποδό της ηδονής,
ατέρμονη απατηλή ελπίδα,
αυτοκρατορίες απέραντες που κατάντησαν στάχτη,
ρωμαϊκά κι ελληνικά εξάμετρα,
μουντή μια θάλασσα κάτω απ'το κράτος της αυγής,
το όνειρο,μια πρόγευση θανάτου,
τα όπλα,τον πολεμιστή,μνημεία
τα δυο κεφάλια του Ιανού που δεν γνωρίζονται,
τους φιλντισένιους λαβυρίνθους που κεντούν
τα πιόνια πάνω στη σκακιέρα,
το χέρι το κόκκινο του Μακμπέθ που θα μπορούσε
να ματώσει τα πέλαγα,τη μυστική
λειτουργία των ρολογιών στη σκιά,
έναν καθρέφτη που κοιτάζεται αδιάκοπα
σ'έναν άλλο καθρέφτη και κανείς δεν τους βλέπει,
ατσαλένια ελάσματα,τη γοτθική γραφή,
ένα μασούρι θειάφι σε κάποιο ντουλάπι,
τις βαριές καμπάνες της αυπνίας,
αυγές και δειλινά και ξημερώματα,
αντίλαλους,λειχήνες,ζαλάδες,άμμο,όνειρα.
Άλλο τίποτα  δεν είμαι απ΄αυτές τις εικόνες
που ανακατεύει η τύχη και κατονομάζει  η πλήξη.
Μ'αυτές,αν και τυφλός και τσακισμένος,
έχω να δουλέψω τον ακατάλυτο στίχο.
Και (αυτό είναι το χρέος μου) να σωθώ.

 Jorge Luis Borges

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια