"Η σημερινή κοινωνία,μέσα από πολλούς μηχανισμούς,περνάει και γεννά ένα νέο μοντέλο ανθρώπου που έχει αδυναμία επιβίωσης σε φυσικό περιβάλλον.Δηλαδή μαθαίνουμε να ζούμε μέσα σ'ένα κλειστό σύστημα και μαθαίνουμε να εξαρτούμε την ύπαρξη μας μέσα απ'αυτό.Αν κλείσει δηλαδή ο φούρναρης δε θα φάμε ψωμί ή αν έχουν απεργία τα λεωφορεία και τα ταξί δε θα πάμε πέντε χιλιόμετρα με τα πόδια να δούμε έναν φίλο μας."
Τον ξέρουμε,οι περισσότεροι,ως έναν απ΄τους τοπ ηλεκτρικούς Έλληνες κιθαρίστες των 70's και 80's.Εφάμιλλο ίσως του συνονόματου του Σπάθα.
Έπαιξε (κι έγραψε τραγούδια) στις Μουσικές Ταξιαρχίες του Πανούση αλλά κυρίως στους Vavoura Band του Τζόνυ του Βαβούρα.
Σε μια πρόσφατη αναζήτηση στο ...πηγάδι του youtube βρήκα αυτό το κομμάτι από μια συνέντευξη του στην παλιά δημόσια τηλεόραση.
Δεκαετίες πριν κάποιοι -λίγοι- αναρχοαυτόνομοι,ροκάδες,φρικιά της διανόησης των Εξαρχείων είχαν ήδη από τότε κεντράρει το πού θα πήγαινε η κοινωνία.
Λίγοι τους ακούγαμε αλλά κι εμείς πιο πολύ λόγω μουσικής,όχι γιατί καταλαβαίναμε αυτά που έλεγαν.Σήμερα τα λόγια του Δρόλαπα,οι στίχοι του Άσιμου ή οι παλιές εκπομπές του Πανούση στα διάφορα ραδιόφωνα απ'όπου πέρασε,μοιάζουν σαν-επιβεβαιωμένες πια- προφητείες,για ένα μέλλον που έμοιαζε από τότε προδιαγεγραμμένο αλλά ελάχιστοι το έβλεπαν.
Πρόταση:
Τελικά η μόνη επανάσταση για τον σημερινό αστικοποιημένο -καλωδιωμένο- άνθρωπο θα 'ναι το να μάθει να φυτεύει τις πατάτες του και να φτιάχνει το ψωμί του.Να είναι αυτόνομος από την τιμή του πετρελαίου κι από τα λίμιτ απ και λίμιτ ντάουν των χαμαιτυπείων που λέγονται χρηματιστήρια.
πηγη
0 Σχόλια