ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΓΚΟΣ - Η πόλη των αθανάτων

α. Σκιά-γέννεση


Σε υγρά κελλιά η μούχλα σκουπίζει
τα δειλά δάκρυά μας
Μας νταντεύει με παραδείσους
τυχερών παιχνιδιών
καθώς χτίζονται γύρω μας
μεγαλύτεροι οι τοίχοι
Στον αυλόγυρο που απλώνουμε τα όνειρά μας
κομματιασμένους μας βρίσκουν
σε προσφυγικά ερείπια
με τη σύριγγα καρφωμένη
στη γραμμή του ορίζοντα

β. Νανούρισμα

Η όξινη βροχή της πόλης
μας στολίζει με χρυσοβιολετιές ανταύγειες
Στους υπονόμους του μυαλού μας
Λυπημένοι σκίουροι παιδικής αφέλειας
μας κλεινουν τα μάτια

γ. Απόδραση

Η ζωή μας προβάλλεται
πίσω απο διαφημίσεις αστυνομικών δελτίων
Μεταξωτά μανεκέν μας γλυκοφιλούν
Στη νεκρική ανασφάλειά μας
Σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
τα αστρικά ταξίδια μας
Εμείς με το νου στην απόδραση
κάθε μέρα ,κάθε στιγμή
κι ολοένα μετριόμαστε μεταξύ μας
κι ολοένα λιγοστεύουμε
λίγο από ζωή , λίγο από θάνατο
πολυβολούμε το σκοτάδι
με την πιο σχιζοφρενή
ερωτική αιχμή του μυαλού μας
βιάζοντας μωρές παρθένες
στο κρεβάτι του φόβου μας

δ. Εφιάλτες

Βρυκόλακες νεοάνθρωποι
προσκυνούν το σιδερόφραχτο ήλιο
ξορκίζοντας το τίμιο ξύλο
των πασάλων της καρδιάς μας
Αχνοφέγγει το μέλλον μας

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια