ΕΡΩΤΑΣ

"Κραταιά ως θάνατος, η αγάπη". Στην εμπειρία του αληθινού Έρωτα είμαστε όλοι πρωτόπλαστοι. Πότε θα μπορούσαν να υπάρξουν οι δύο άνθρωποι που μπορούν να φυλάξουν τη μεθυστική γιορτή του Έρωτα, αναιρώντας τον τρόπο της φύσης και με επίγνωση της απάτης της; Πώς μπορούν δύο άνθρωποι να ζουν, μέρα με τη μέρα, το θαύμα της ερωτικής έκπληξης, με αυταπάρνηση και αυτοπροσφορά; Ο αληθινός Έρωτας αρχίζει εκεί που τελειώνουν οι ατομικές διεκδικήσεις. Εκεί που θανατώνεται το "μερικό" εγώ και οι σάρκινες αντιστάσεις του και μεταποιείται σε "όλον". Σπαρμένος μέσα στη φύση του ανθρώπου, στην ψυχή και το σώμα του, είναι ο Έρωτας. Επιθυμία απερίσταλτης ζωής, χωρίς όρια ζωής, χωρίς ανάγκη μέσου για να εκφραστεί. Υπέρβαση του μεριστού Έρωτα για χάρη του ολόκληρου. Όποιος ζει τον Έρωτα ζει τη μετάνοια. Αλλαγή του νου. Αλλαγή του Κόσμου. Αρχίζει η γιορτή. Απλώνει σε κύκλους όπως το βότσαλο στη λίμνη. Ερωτευόμαστε όχι μόνο το πρόσωπο του άλλου. Αλλά το ρίγος του πόθου μας παραμονεύει σε ό,τι αγγίζει, στη μουσική που αγαπά, στο δρόμο που περπατά, στον τόπο που κοιτά. Έρωτας είναι η μουσική του σώματος που ξεκινά από τη φωνή. Τη ζεστασιά της, το τρέμουλο της επιθυμίας της, το "ράγισμά της". Ένσαρκη μουσική που μεταγράφεται στη χάρη και το ρυθμό της κίνησης. Άυλη συγχορδία. Ανοιξιάτικη μέθη που παλαβώνει. Ο Έρωτας είναι η ίδια η κινητήριος δύναμη της δημιουργίας του κόσμου από τον Θεό. Το θαυμαστό απήχημα της ζωής. Η γη ως κτιστή μελωδία αντηχεί τον Έρωτα του Δημιουργού της.  Στον αληθινό Έρωτα υπάρχεις μόνο επειδή αγαπάς και μόνο στο μέτρο που αγαπάς. Ο άνθρωπος είναι ύπαρξη ερωτική, γι'  αυτό εκκλησιαστική, όπως ο ίδιος ο Θεός είναι ύπαρξη τριαδική, δηλαδή ερωτική. "Ο Θεός τους Έρωτας τούτους εγκατέσπειρε" (Αγ. Ιω. Χρυστοστόμου). Ο Έρωτας είναι θεόσδοτος και όταν παραμένει έτσι στη γη, οδηγεί στον ουρανό. Τότε μόνο οδηγεί στον ουρανό. Τότε μόνο είναι ατελείωτος, άπειρος, άτρωτος, αναπότρεπτος, αδιανόητος, απέραντος, απροϋπόθετος, ανιδιοτελής, απερίγραπτος, αληθινός, ελεύθερος.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

πηγη